დაღამდა,ნისლი გადეკრა შარას,
ტყეს დეფარა ღამის ბლონდები,
მაგრამ გხედავ მთების იარას
და უსათუოდ მოგაგონდები.
რა ღრიანცელში ვიდიდა გემი
და საშიშარი იყო ტყე-ველი,
ყველგან,ყოველში მარხია ჩემი
სულის ნაწილი შეუმჩნეველი.
დაღამდა,ნისლი გადეკრა შარას,
ტყეს დეფარა ღამის ბლონდები,
მაგრამ გხედავ მთების იარას
და უსათუოდ მოგაგონდები.
რა ღრიანცელში ვიდიდა გემი
და საშიშარი იყო ტყე-ველი,
ყველგან,ყოველში მარხია ჩემი
სულის ნაწილი შეუმჩნეველი.
