გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი გვერდი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი გვერდი

    საქართველოში წინათ მრავალი,ისტორიულად არწარმავალი,ვიდოდა მტრობა – გესლით მავალი,და სისინებდა ქვეწარმავალი. მისგან სიბნელე არეს ჰფენია,შეხედეთ: გესლი რაოდენია,ის ანადგურებს “ვეფხისტყაოსანს”,რომ რუსთაველის ჩაჰკლას…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი მეკვლე

    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი მეკვლე

    კარგია გრძნობით ნთებული ბრძოლების მკაცრი ჯახებადა შემდეგ გამარჯვებული სიმღერის შემოძახება. ეს მე ვარ – რწმენამახვილი ნებისყოფა და ძალ-ღონე,ბევრი ქარიშხლის მნახველი,…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი მოსახლეობა

    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი მოსახლეობა

    ჩვენ ერთად ვუცდიდით ღამეში თეთრ სანთელს,ჩვენ ერთად მოვრკალეთ ლოდინი და რიცხვი.ბედივით გამოყვა ჩემს ბინას შარშანდელსუქმი და უგონო ცხოვრების სირცხვილი. ვიღაცა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი წელი ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი წელი ..

    ციკლიდან „პაციფიზმი“ ახალი წელი. ვთქვათ ლონდონიან ვთქვათ ბერლინი.ალბად დღიურში ამგვარ ტონითსწერს ჩემბერლენი:დღეს ათასცხრაას ოცდაათისპირველი შუქიმოაწყდა სარკმელს და კედლებზედაღვარა ლუქი.ახალი წელი.…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ახლა – განა ისეთი დროა?

    გალაკტიონ ტაბიძე – ახლა – განა ისეთი დროა?

    ციკლიდან „ეპოქა“ შენ ვაჟკაცი ხარ? გსურს ისევ ტრფობამგული აანთოს, თვალი დალულოს;ეხლა ვაჟკაცი ქალს უნდა უჯდესდა მუდამ იმას ესიყვარულოს?არა, გათავდა! შენ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ახმაურდეს

    გალაკტიონ ტაბიძე – ახმაურდეს

    ახმაურდეს, გრძნობით დუღდეს,არ დაეტყოს ხნოვანება.ძველებური ძალით ჰქუხდესჩანგთა ჩვენთა ხმოვანება! რა უნდა ხმას გაუბედავს,სადაც ბევრის მზერა ტლანქისინათლესაც ბნელად ხედავსდა გონებას უხშობს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ახსნა

    გალაკტიონ ტაბიძე – ახსნა

    ღამეს ელვარე დღე შეუცვლიათქვენი თვალების ღრმა სიბნელეთი,ამნაირ გრძნობას ხომ შეუძლია,დაიმორჩილოს მთელი ხმელეთი. მომკალით! ყოფნა მაინც შუქიათქვენზე ამართულ სადღეგრძელოთა,შეხვედრა ენას ვერ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – აჰა, ბინდდება

    გალაკტიონ ტაბიძე – აჰა, ბინდდება

    აჰა, ბინდდება. კვლავ დამესიამწყურვალებათა ფიქრი – ობობა,ყოველგვარ შხამზე უშხამესიაშეღამებებით ავადმყოფობა.თითები ელის საყვარელ თითებს,როს ფარდებიდან მიდის ზმანება,და ყოველ სახლში ღამეებს ითევსპიანინოთა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – აჰა, თენდება!

    გალაკტიონ ტაბიძე – აჰა, თენდება!

    აჰა, თენდება! ოქროსფერ სხივითენთება შენი შარავანდედი,მტრედისფერ ცაზე სიხარულია,მტრედისფერ ცაზე გამოჩნდა გედი.მზისკენ – ვარდისკენ მისი სხივებითანთებული და ფრთანათუთქარიამოსაწუწნად მიდის ღრუბელი –ლურჯი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ბაგრატის ტაძრის ნანგრევებთან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბაგრატის ტაძრის ნანგრევებთან

    (მიბაძვა) ცის კაბადონს ანათებს მთვარე ცეცხლად ნთებული,ვარსკვლავთ ფერხულს ღიმილით, წყნარად უახლოვდება,დახავსებულ ნანგრევთან ვდგევარ გარინდებულიდა ფიქრები ჩემს გულში გროვდება და გროვდება.ამ…

    Read More »
Back to top button