გალაკტიონ ტაბიძე

“გალაკტიონი ისევ ცუდად იყო… 17 მარტს მითხრა: არა მგონია, ადგილი ჰქონდეთ, მაგრამ კარგს იზამ თუ გამომყვები საავადმყოფოშიო. მეც დავეთანხმე, ჩავაცვი…

ნელ შრიალით შლის ნიავი ჩაშავებულ შქერებს,აშრიალებს ალვის წვერებს შიშით შენაჩერებს:შორი შუქი შორ ჩასვლაში უცდის ალთა ფერებს,მშვენიერი ჰორიზონტი ტალღებს აჩანჩქერებს.ნელ შრიალით…

ციკლიდან „ეპოქა“ გაწოლილა მხარე ლეკისდა შრიალი ისმის ყანის,აქეთ შუბლი ყაზიბეგის,იქით მთები დაღესტანის.მიყვარს, როცა ხმას იძლევამოგრიალე ხევის წყალი,გველივით რომ შეუჭრიამოღუშული დარიალი.

ფრთხილად, ხელი არ შეახო ჩემს დაფარულ გულის ძგერას,გული იგი არ დაინდობს შენს უმანკო ბედისწერას!ფრთხილად, ფრთხილად! დაუკვირდი ჩემს ქცევას და თვალთა…

ფრთხილად და შიშით შევაღე კარი,სადაც სცხოვრობდა მშვენიერება..მას უმღეროდა რუსთველის ქნარი,მას უმღეროდა ბანოვანთ კრება..იქ მოისმოდა გულ-შემზარავიბარათაშვილის ჰანგი მწუხარე…

შემოდგომის ცა. ფრინველებიზღვას გაჰკივიან.ზღვას გაჰკივიან ფრინველებიუცხოდ, უმწეოდ.რაც ცა უმზეოდ – დედამიწაცდღეს იგივეა…გემიც უშენოდ იგივეა –რაც ცა უმზეოდ. რა დიდებული, ძველებურიაივანია:აქ…

გულო, ოცნებას მალავ!ცაო, ლურჯდება ზოლი!ვაჟი: – დაიცა, ქალავ!ქალი: – დაგიბრმა თოლი!შორით ბრუნდება წყალი,ნისლი იცრება მთაში. არა! – ჩურჩულებს ქალი.კარგი! –…

მე მოვდივარმკვდარი ქალაქისაკენ,მას ორად გაუპეს გული,არ ისმის სიმღერები,არ ისმის სიცილი,არვინ საუბრობს,არვინ მოძრაობს.ღამეა საშინელი, ღამეამართული, როგორც შავი დროშა.გრიგალი ძაღლივით ღრღნისქალაქის ქალას.

ქალაქი წყალზე,წარბშეყრილი და მრისხანება,როგორც ქალაქი,დრედნოუტიც ისე ჩუმია!მხოლოდ ნაპირას მოასკდება გამოქანებადა დაწყნარდება,თითქოს ლურჯი აბრეშუმია. ქანაობს გემი,მიჩვეული გრიგალით თრობას,ო,ეს დუმილი,დაყდნობილი ანძების თავზე,ამ…

ციკლიდან „ეპოქა“ ქალაქის გარედ, რომ ძმაბიჭურად,ერთად ხელიხელ გადახვეულიკარს მოადგება ახალგაზრდობა,გესმის არღნების ხმა დამტვრეული.მათი იდუმალ ფიქრთა ნაყოფი,მათი ცხოვრება და მათი გული,შენთვის…