პოეზია
-
სილოვან ნარიმანიძე – ხომ შეიძლება, ისე აღარ მიყვარდე მერე…
ხომ შეიძლება, ისე აღარ მიყვარდე მერე,და ეს მაფიქრებს ყველაზე მეტად!რატომ დამჩემდა, მეც არ ვიცი, ასეთი შიში,მაშინ, როდესაც, ძველებურად ვისმენ მქუხარი,მდინარეების…
Read More » -
სილოვან ნარიმანიძე – სანთელი
ბევრი რაღაცა ითქმება მაშინდა იჭვი დაღლის, ვინ იცის, რამდენს…ერთი სანთელი ენთო ტაძარში,მე ვლოცულობდი მხოლოდ იმ სანთელს.იქ მივილტვოდი ნათელ ღამეშიც,გავექცეოდი მზეს…
Read More » -
სილოვან ნარიმანიძე – ამ სიშორიდან
ამ სიშორიდან,ამ სიშორიდანრა კარგად მოსჩანს სახება შენი,შენ ერთი მათბობ შუაღამისას,უგზოობაშიც შენ ერთი მშველი;შენ მიხმობ შორით,შენ მავსებ შენით,შენ რომ ხარ, უფრო…
Read More » -
სილოვან ნარიმანიძე – მყინვარწვერი
დიდი ხანია ვეღარ ვსახე შენი სახება,დიდი ხანია ცად მზირალო, ო დიდებულო!ვეღარ ავმაღლდი შენებრ, მაღლით გადმოსახედად,ვეღარ აღვმართე სული ელვად ალამპრებული…დამდგარხართ მცველად,ვით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე საიდანაც მზე მოდიოდა
დაეხსენ! იყოს ცეცხლი იგი პოეტის გულში,რას პოებს გრძნობა სიბრალულში და სინანულში?რა იცი, იქნებ ამ ცეცხლიდან იგი რბიოდაიმ ელვარებით, საიდანაც მზე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე საკაცე, ჩანთა, აირწინაღი
აგერ სწრაფმა სანიტ-რაზმმამიაშურა სანგრებს წინა.მოქნილია, როგორც თასმადა მაგარი, როგორც რკინა. ფიცითაა მინაღებისაჭურველი ხელოვანთა,ბანდი, აირწინაღები,საკაცე და აბგა-ჩანთა. ჭრილობების არის ხვევა,გულმედგარი ებრძვის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სამარესთან
რად მხიბლავდა, ბანოვანო, ეგრე უცებამოსულისნორჩი სუნთქვა მალხინელი და მომლხინოამო სულის.რა ვქნა, ფიქრი სევდად მაწევს, რა ვქნა, ჩემიკვნესა და ხმავეღარ მოგწვდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ოჰ, როგორ მსურდა!
ოჰ, როგორ მსურდა, რომ სიყვარული,საბედისწეროდ ჩვენს გულში ზრდილი,ისე მომეწყო, რომ არ აგცლოდაბედნიერების წმინდა ღიმილი.რომ ია-ვარდით დაგებულ გზაზეაღმენთო შენი ოცნება ტკბილი,მაგრამ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ოჰ, სად, სადაა მისი საფლავი ..
ოჰ, სად, სადაა მისი საფლავი!გემუდარებით, მაჩვენეთ ჩქარა…მე ის მიყვარდა, ის კი, ოცნება,სამარადისოდ თვალს მიეფარა!შორს ვიყავ მისგან და ეხლა მასზემოგონებები ჩემთვის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე პარალელი
იასამანთა გროვად გროვდებაგულში ვედრების ზღვა ნელი-ნელი,როცა ერთმანეთს უახლოვდებამყუდრო საღამო და ღამე ბნელი. განწმენდის შუქი სულს ეფარება,როდესაც პანი დაქრის ტყე-ველადდა ღამე…
Read More »