დილის გრილ ცაზე ჯაფარა ამოფრინდა, რბილად შემოუარა მაღალი წიფლების გარინდებულ კორომს, ფრთები მომტვრეულივით ააფათქუნა, ფეხები ჩამოუშვა, ხმელ როკზე დააპირა დაჯდომა,…
Read More »რევაზ ინანიშვილი
პატარობისას სოფელში ვსწავლობდი, ჩვენს სოფელში ორი სკოლა იყო – ზევითსკოლა და ქვევითსკოლა, ზევითსკოლა – დიდი, ქვევითსკოლა – პატარა. პატარა სკოლაში…
Read More »სიტყვასიტყვით, ჩაუსწორებლივ, ყოველგვარი განმარტების გარეშე ვათეთრებ ჩემს ახალგაზრდულ ჩანაწერს: „თორმეტში, შაბათს, აქ, ჩემს სოფელში მესტუმრა ჩემი ქალაქელი მეგობარი ო-ა. იგი…
Read More »ინანიშვილები ძირძველი ხაშმელები არა ვართ. პაპაჩემის მამას რევაზს უთხოვია აქაური ოქრუაშვილების ქალი ბაბალე. ჩვენ, ჩვენა და ბიძაჩემის ოჯახს, დღესაც ოქრუაანი…
Read More »არ გავიდოდა ხუთი-ექვსი დღე და ავიყრებოდით მე და ჩემი მამუკა ხაშმელი ბებიის სანახავად. – ჯერაც თქვენ არ აჰყრილხართო! – ბრაზობდა…
Read More »გამოვიდა ნისლიდან იაკოფა მენახირე, მოდგა მესერთან, დაიბჯინა თავისი გრძელი ჯოხი და დაიძახა შეშფოთებული ხმით: – დათიკო! არ გესმის, კაცო, დათიკო!…
Read More »პატარა ვიყავი, ალბათ, ხუთი წლისა. დედამ და ბებიამ თბილისში წამიყვანეს მამიდასთან, იქიდან ვიღაც ექიმებთან დავყავდი. ექიმებთან სიარული, რა თქმა უნდა,…
Read More »დეკემბერი იყო. ქარიანი დღე. ქარს ჯერ მუქი ღრუბლები და ცივი წვიმა მოჰქონდა, მერე სველი თოვლი წამოუშინა. ხანდახან ერთმანეთში არეულ იმდენ…
Read More »ინანიშვილები ძირძველი ხაშმელები არა ვართ. პაპაჩემის მამას რევაზს უთხოვია აქაური ოქრუაშვილების ქალი ბაბალე. ჩვენ, ჩვენა და ბიძაჩემის ოჯახს, დღესაც ოქრუაანი…
Read More »ჩვენი ხევი მთლად პატარა წყალია. ხუთი წლის ბალღს მუხლამდე ძლივს მოსწვდება. მოდის, მოჩუხჩუხებს ქვაღორღიან რიყეზე, ოქროსფრად ციმციმებს მზეში, ზოგ ადგილას…
Read More »