ჩემი დათუნა ახლა ხუთი წლისაა. სამი წლისაც არ იქნებოდა, ერთხელ ეს ამბავი მოვუყევი და მას შემდეგ ალბათ ასჯერ მაინც მექნება…
Read More »რევაზ ინანიშვილი
ხომ მიგდებთ ყურს? აი, რა გულსაკლავ ამბავს მოგვითხრობენ მეისტორიენი:თემურლენგი ბაღდადში ატარებდა ზამთარს. მივიდა მაცნე, მოჰყვა მეორე, მერე მესამეც – პირქვე…
Read More » 1978 წლის აპრილის დამდეგს საბჭოთა კავშირის მწერლების, მხატვრების და გამომცემლობების მუშაკთა თითქმის ოცკაციანი ჯგუფი იტალიაში გაგვიშვეს ნახევრად ტურისტულ, ნახევრად დელეგატების…
Read More » დავით გონჯილაშვილს ამას, რასაც მე ეხლა ვწერ, თქვენთვის არა ვწერ, ჩემო შვილებო. თქვენა, ვერც ბიჭებსა და ვერც ქალებს, ცოცხალმა კაცმა…
Read More » სად გასწვდება ბავშვის თვალი დიდ სოფელს. ქვემო-უბნით, ჩვენი და პაპაანთ პატარა უბნით, თავდებოდა ჩემი თვალსაწიერი. ჩვენი უბანი ნახევრად მაინც სხვადასხვა…
Read More » პირველად არ ვწერ მასზე. ჩემი მოთხრობების რამდენიმე პასაჟი მიძღვნილია მისადმი, მაგრამ მხოლოდ დღეს მეძლევა საშუალება, ვუყურო მას, არა როგორც მოთხრობების…
Read More » ბებია აკვანშივე შემაგონებდა, _ ჩუმად, ჩუმად, თორემ ქონიანი შავი კატა მოვა და წაგიყვანსო. საშინელებაა შავი კატა, მით უმეტეს _ ქონიანი.…
Read More » ბიბო პატარა ბიჭია. პატარაა, აბა, მაშ, რა არის, ჯერ ხუთი წლისაც არ გამხდარა! გრძელი ღამის პერანგი აცვია და ისე სძინავს.…
Read More » წავედით ბებრიჭალაში ღორების საყიდლად. მე ვარ და ეგ არი, ეგ ბღუკი, ეს ორნი მივდივართ. მე ათი თუმანი მიმაქვს, მაგას კიდევ…
Read More » ბაღში მილი გასკდა. განთავისუფლებული წყალი გახარებულ შადრევნად ავარდა ცაში; უნდოდა, წასულიყო მაღლა, ძალიან მაღლა, მაგრამ ძალა არ ეყო, წვეთებად დაიშალა…
Read More »