რევაზ ინანიშვილი

მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – ჩიტუნიას ლოცვა

გამოვიდა შენი ჩაგორგოლებული ბებია, ხელში ხის დიდი კოვზი ეჭირა, მიქნევდა იმ კოვზს და მეუბნებოდა: – ქვეყანა ავსებულა ასკილის ყვავილით. წადი,…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – ცამეტი წლის ბიჭი

ცამეტი წლის ბიჭი დეიდასთან იყო სტუმრად, დეიდაშვილებმა აწყენინეს და, არავისთვის არაფერი უთქვამს, გამოიპარა. თავის სოფლამდე ოცდახუთ კილომეტრზე მეტიჰქონდა გასავლელი, თანაც…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – ცეტები

სუ ცეტები მყვანან, ქმარიც და შვილებიც. რაც მაგათ არ გააკეთონ, ის უნდა გაგიკვირდეს. ჩემმა პატიოსანმა ქმარმა, მე რომ მომიყვანა, იმ…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – ცირკის მასხარა ვენახში

გავიდა მამა კარის ვენახში. ჩარაზა შიგნიდან კუტკარი. მიდის. ჯერ ალუბლების ძირას გაიარა თავდახრილმა, მერე ვაშლისა, მერე შევიდა ვეება კაკლის ქვეშ.…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – ცისარტყელა

ნაშუადღევს ცა უცბად მოიღრუბლა. ალაგ-ალაგ ღრუბლებმა შავი ჩუპეები ჩამოუშვეს. ჯერ შორიდან ისმოდა ყრუ გრუხუნი, მერე ზედ შუა ცაშიც გაიკლაკნა ელვა…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – ძალიან პატარა დიდ ქვეყანაში

I ამ წიგნს მელა წერს, როგორ წერს, რით წერს, საიდუმლოა. ხომ შეიძლება ერთი საიდუმლო მაინც დავიტოვო, როცა ქალაქის სიგრძე ამბავი…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – ძახილი მთაში

მეც მყავდა დედა, ის წავიდა. მარტო დამტოვა, სად მივაკითხო? აღარ არის ამ სააქაოს… კ. გამსახურდია მე მაშინ პატარა ვიყავი, თელები…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – წალო

აქ ღუმელი გვედგა, აქ – პურის კარადა, აქ – მაგიდა. ამ მხარეს იჯდა ხოლმე პაპა, ტახტის ბოლოში, გაღიმებული, წელში გამართული,…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – წიგნი

მე ის კაცი ვარ, _ ჩათქმული ღიმილით დაიწყო მუხლებზე  ხელებდაბჯენილმა მოხუცმა, _ მამაშენის მოკვლა რომ დამევალა. ხომ ხვდები, როდის უნდა…

Read More »
მოთხრობა

რევაზ ინანიშვილი – წივწივები ზამთარში

დღეს დილას, ახალ გარიჟრაჟზე, რომელიღაც პატარა ფრინველი მოაწყდა ჩემს ფანჯარას. ქარი უბერავდა, მთების წვერები წაეჭირხლა, ოთახშიც ციოდა და მომინდა, ერთი…

Read More »
Back to top button