პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე – ის გრიგალს ელის

მდინარებაში არავის უცდის
წლები დას-დასი,
ქაოსში გაჰქრა სახე ავგუსტის
ახალგაზრდასი.
სიცილიც გაჰქრა, ამაყი ბავშვის
დაცინვა – დარჩა.
არ ეჩქარება ვნებათა შვავში,
არ მოსავს ფარჩა.
ნაღმების ფეთქვამ ცაში ისროლეს
ხომალდი შელლის.
დაპირებები ვერ აუსრულეს,
ის გრიგალს ელის.

Related Articles

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

Check Also
Close
Back to top button