“ავსაჯან” – საკუთარი სახელია კაცისა. გვარსახელი “ავსაჯანიშვილი” წინაპრის სახელიდან მომდინარეობს. გვარსახელითა და გვარმოდენილობით ერთფუძენი და ერთსისხლნი არიან ავსაჯანაშვილები და ავსაჯანიშვილები.…
Read More »საქართველო
“ბურჯანაძე” ეპონიმური ტიპის გვარსახელია. მის ფუძეში, ისევე როგორც ქართულ გვარსახელთა უმრავლესობაში, ფიქსირებულია წინაპრის საკუთარი სახელი. როგორც ჩანს, სიტყვა ბურჯიდან, რაც,…
Read More »“გოგრიშვილი” – ეპონიმური ტიპის გვარსახელია. მისი შემადგენელი ნაწილებია: ფუძე – “გოგორ” და დაბოლოება – “შვილი”. “გოგორა” – ძველი ქართული სიტყვაა.…
Read More »“ჭონიშვილი” – ხელობა-საქმიანობასთან დაკავშირებული გვარსახელია. “ჭონი” – ქუდებისა და ტყავ-ბეწვეულის მკერავია. თუმცა სიტყვა “ჭონი” ჩასაცმელსაც ნიშნავდა. სააღდგომოდ ჭონაზე დამვლელსაც “ჭონი”…
Read More »დალაქი – თმათ აღმპარსველი. დალაქი, დალაქა – საკუთარი სახელი კაცისა. გვარის სახელით “დალაქ”-ფუძისანი არიან: დალაქიები, დალაქბესუაშვილები და დალაქიშვილები. გვარსახელით ერთფუძენი…
Read More »ლომი – ქართული არაქრისტიანული საკუთარი სახელი კაცისა, ხოლო: ლომა, ლომუა, ლომინ, ლომერ, ლომიტა, ლომნია, ლომსა, ლომთა – იგივე სახელია კნინობით…
Read More »ბაქარ – საკუთარი სახელია კაცისა, არაბთა და სპარსთაგან გავრცელებული მთელ აღმოსავლეთსა და საქართველოშიც. გვარის სახელით “ბაქარ”-ფუძისანი არიან: ბაქარაშვილნი – გარე…
Read More »ნადირი – გარეული მტაცებელი ცხოველი. ნადირ – “რჩეული” სპარსთა ენაზე. ნადირ, ნადირა – საკუთარი სახელი კაცისა, გავრცელებული კავკასიასა და ახლო…
Read More »ჯინჭარა, ჭინჭარა – ძველქართული არაქრისტიანული საკუთარი სახელია კაცისა. გვარის სახელით “ჯინჭარ/ჭინჭარ”-ფუძისანი არიან: ჯინჭარაძენი და ჭინჭრაძენი, ჯინჭარაშვილნი და ჭინჭარაშვილნი, ჯინჭარაულნი და…
Read More »ბექა – საკუთარი სახელი კაცისა. გვარის სახელით “ბექ”-ფუძისანი არიან: ბექაიანი – კოლხნი, ბექაძენი – გურულნი, ბექურაიძენი – თუშნი, ბექიშვილნი –…
Read More »