გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქებათა ქება ნიკორწმინდას
მაქვს მკერდს მიდებულიქნარი, როგორც მინდა.ჩემთვის დიდებულისხივი გამობრწყინდა.მკვიდრად ააშენა,ვინაც ააშენადა ცით დაამშვენადიდი ნიკორწმინდა. გზნებით დამკარგავიგრძნეულ ჩუქურთმებით,ქარგით დამქარგავინაზი შუქურთმებით,ნეტა ვინ აზიდა,ან როგორ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქვეყანა გაცვდა,ვით …
ქვეყანა გაცვდა, ვით ძველი გროში,უდაბურებად იქცა სოფელი,ნუ გაოცდები, რომ ასეთ დროშიმცირე ბედისაც ვარ მადლობელი. შეიძლებოდა, მქონოდა სულიკეთილი, ნაზი, როგორც დობილი,მაგრამ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქვიშა ზღვისპირად
ოქროს მაგონებს ქვიშა ზღვისპირად,ცა ბრწყინვალეა სადაფისფერად,და იკარგება ქვიშა თანდათან,სიცოცხლე, შუქი განთიადიდან.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქიმერა
ყომრალ ღრუბლებშიორიოდ წამით,მიმსგავსებულიცისფერ ფაიფურს, სიღრმით სინათლემოიჭრა ღამით,რომ ისევ ყომრალფრთით დაიბუროს. ასეთი იყოშუქი ნოტრ-დამის,სად ყრუ ქიმერაჰგავდა კენგურუს.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქიმიურ საგნებთან
მე არ მოვდივარქაღალდის ჰაერიდან,შპალერებიდან, ანვარიეტედანსაბანმოხურული.მე მუდამ ახლო ვიყავასაფეთქებელ მასალებითსავსე საწყობთან.მიყვარდა ყოფნა ქიმიურ საგნებისმახლობლად.სადაც ბორგავდა გაზიდა ყველაფერი მზად იყოაფეთქებისთვის.არასდროს მარტომე არ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქრისტე
მწარე ბრძოლის ცეცხლ-ალმურში ელვარებდა ჩემი ხმალი,მე არ მრწამდა ამ ბრძოლაში გაკითხვა და ცოდვა-ბრალი.და სადაც კი ხელჩართული მწვავდებოდა კაცთა ომი,როგორც ლომი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქრონიკა ერთი დღის
თოვლჭყაპიანი ქარი,სამი სიკვდილი – ღამის,სადღაც ხმაურობს მტკვარი,აი პორტრეტი სამის. გზები ცივი და სველი,ელექტრონების შხამი,მიწერ-მოწერა ძველიდა უბედური წამი. დღის არ გეღირსა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქსენძიც ამბობდა ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ქსენძიც ამბობდა: „ვარსკვლავთა ზევითარისო მხარესამოთხისგვარი.თავბრუდამხვევი, როგორც ოცნება,როგორც სიზმარი.ყველა ჩვენგანი იყოო როსმეიმ საიდუმლო, უცხო მხარეშიდა რომ არ გვტოვებს მის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქუჩა
ქუჩა პოეტად დარჩაოცდაათიან წლებისა,გაცვეთილი აქვს ლანჩა,დარჩა კანი და ძვლებიცისარტყელების რიგიზამთრით ახარებს ნელი. ო, შეშლილია იგი,თუ – წინასწარის მთქმელი?უგზოობაზე ჩივილსისმენს ოცნება…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქუჩაზე
პატარა პირუტყვებივით ჰყრია ბავშვებიზამთრის ქუჩებში.პირუტყვებს რამე მაინც ფარავს,ბავშვებს – არა რა.ხბოს რომ ბოსელში შეაგდებენამ ცივ ზამთარში,მას თვალებჭროღა გვერდს ეყოლებაძვირფასი ძროხა:მაგრამ…
Read More »
