გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – შენს ცისფერ თვალებს

    შენს ცისფერ თვალებს როცა შევხედავ,უსაზღვრო სევდას მე ვამჩნევ მათში…და ფიქრი ფიქრზე თითქო სცურავენუსიტყვო ტბაში, უხმო კამათში. და ხშირად მინდა გკითხო,…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – შერიგება

    ტოტებს ქარისას გადაჰყვა მარტი,თეთრ ტანსაცმელში მე მოვირთვებიდა წავალ ქარში, როგორც მოცარტი,გულში სიმღერის მსუბუქ ზვირთებით. დღეს ყველგან მზეა. ახლა ამ ბაღებსდა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – შესდგა ცხენი

    ციკლიდან „პაციფიზმი“ შესდგა ცხენი.მზეზე ბზინვა ბზიფის,ღელვად მისდევსყვავილების ბიბინს. მაჭახელის –მცნობი მუსაიფის,მონადირეცმისდევს ბზიფის კიბეს. ფერადიასამოსელი ბზიფის –ხოხობივითმშვენიერი დიბის. ცისარტყელათშუა, იმა კიბეს,სდგას…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეტაკება

    ციკლიდან „პაციფიზმი“ ბანკირებო, მასის ოფლითქვენვე ცრემლებს დაგადენს,ხალხი აღსდგა და ქუხილითიკრიბება მაკადენსს.უსამართლო ბანკირებო,მასას ვერ გადურჩებით,მთავარ გზაზე შეეტაკნენმექარხნე და მუშები.შეეცოდათ: არ გასწყვიტესსიკვდილით…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეფფილდი

    დაუღლელად ქსოვს ევროპა.შორს გაისმის ხმა შეფფილდის,სად მანქანათ მშენებლობააჩქარებულ ბიჯით მიდის. მისგან, ასე დაცდილია,სჯობს ვისწავლოთ ბევრი რამე.ჩვენშიც შრომა გაშლილიადა გუგუნებს დღე…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეღამება

    ეფინება შუქთ ნაჟურიროგორც მკრთალი აბაჟური. ქუჩაზე კივის ნარნარიავტომობილის ფანარი. მღვრიე გრიალის დორბლებიავტომობილის ბორბლები. ყვირილით დაღალდა,გაზეთი, ქაღალდი. ლანდი, შუაგზის იმედის,რესსორი ველოსიპედის.…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეცდომა

    რაზე სჩიოდი? დაფენილს შორით, ნაბიჯით სწორით გზად მიდიოდი!შენ არ შეგეძლო უღრანის გავლა? ყვავმა დაგჩხავლა? რაზე სჩიოდი?

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეცდომა ქვეყნად რაოდენია ..

    შეცდომა ქვეყნად რაოდენია,(არ გეცინება და იცინი კი),კაცი მგონია გმირი, გენიადა აღმოჩნდება უცებ ცინიკი. მე მენანება მცდარი იმედი.კვლავ დანარცხებად მიწას შთენიააღტაცებული…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეხედე

    ! შეხედე, როგორ არის ჩასკვნილიამ მთების ჩრდილი და ჩაის ჭალა.ჩამავალ მზეთა უკანასკნელიდა სისხლიანი გზა ჩაიშალა.ჩემი გულია: მშვენიერ მაისსხვეწნად მუხლებში რომ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეხედეთ, მიწა!

    გემის ბაქანზევიდექ მარტო.მინასებრ მწვანე –ყინულთ კედლებიაწვებოდნენგემს მაღალ მხრებით;შეუბრალებელდა ურყეველბარიერებითგადაიკეტამომავალისგზა მოტორტმანე. იდგნენ ყინულისსასახლეთამუნჯნი გროვანი,ყინულის მთებიდა კოშკებიმაღალ თაღებით,რაც იყო თვალითსანახავი,ხელშესახები,ისახებოდავით ქალაქიყინულოვანი. მკრთალ-მოზურმუხტე,სავსე…

    Read More »
Back to top button