გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქალს მთებიდან
როდესაც ვუცქერ მე შენს თვალთა უძირო ლაჟვარდს,როცა თვალი თვალს უსწორდება არა შემთხვევით,დატოვებული, შორი კუთხე მომაგონდება,მოგონებები თვალწინ რბიან სევდიან რხევით.მე მაგონდება…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქალწული
როგორც წყნარი ღიმილინათელ კაეშნიანი,ღამე დაუვიწყარი,ღამე მსუბუქფრთიანი,ეფინება მაღალ მთებს,ეფინება ველს მწვანეს,და ვერცხლისფრად ანათებსმკვდართა სამყოფ სავანეს.ჯვრებს და ლოდებს, აკლდამებსლანდი ღონემიხდილიდასწოლია აჩრდილად –შავი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქალწულის ოცნება
ოდეს მთვარის ნაზი შუქით ივერცხლება ალვის ტანიდა ლანდებით იმოსება დაჩრდილული ხეივანი,ყვავილები ირხევიან და ირხევა ცაცხვის ჩრდილიდა ირხევა ტბის უფსკრული ვარსკვლავებით…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქარებმა კარი შემოაჯახეს
ქარებმა კარი შემოაჯახეს,დაკრა გრიგალის სიმამაცემა,ო, ისტორია ერთი ოჯახის…ერთი ოჯახის მწარედ დაცემა.ქარიშხლის შემდეგ სდუმს იგი მხარედა უსაზღვრობა მე შევიყვარე.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქარებს ქარობა
დაეტყო კიდეც ქარებს ქარობა,როცა მტრობაა და ედგარობა,სანთელო, გარხევს ღამის ფიქრები,მაგრამ შენ მაინც ნუ ჩამიქრები,ნუ მიმატოვებ.აღარ ეტყობა თვალებს თვალობა,როცა ღრეა და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქართული ორნამენტი
მკვეთრი, ნათელი და შორიგრძნობიერია ზმანება,ეს მზე ჩუქურთმა, ეს სწორიხაზების ახოვანება! ღვრის იისფერი დღე ლბილიოცნებას ცისფერ რამეზე:ნანგრევზე არის გაშლილიდიდება და სილამაზე.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქარი
მე ვწერდი… ამ დროს სევდიანიშუაღამის ჩრდილივარსკვლავთა გუნდში ხან იქ, ხან აქდასრიალობდა.ქარი ხან სტვენდა, ხან სტიროდაგულამოსკვნილი,ხან გამოუთქმელ სივაგლახითჰკვნესდა… წვალობდა.გული უსმენდა მას,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქარი
თავგანწირულიმოჰქროდა ქარისისინით, შხამით.კოკისპირულიწვიმა და ღვარიმოვარდა ღამით. მივდივარ. მკრთალისანთელი გაჰქრაჯერ ისევ გზაში;ელვამ კლდეებზესინათლე გაჰკრადა ჩაჰქრა მთაში. იქ საარაკოქოხის საბურიხომ არა სჩანდა?არა!…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქარი ამწევი ფარდის
სიკვდილი პირად ოდენ ვიქნები,მე ჩემ დემონებსვსთხოვ, რომ დახურონ ყველა წიგნები,სადაც შენს იქით, სადაც შენს გარდა, არ ჩანს არავინ.ერთი წამია ნგრევის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისში
მოდის ახალი წელი,თოვლით მოსილი ღამე,მიწას ედება ცელი –ფანტასტიური რამე… ღამით ფერდობებს ფიქრისესხა ღვარი და თქეში,აწ პროპელერი მიჰქრისდა დუმილია ტყეში. ამოზიდულო…
Read More »
