გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი სიბნელეში

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი სიბნელეში

    მე მოვდივარმკვდარი ქალაქისაკენ,მას ორად გაუპეს გული,არ ისმის სიმღერები,არ ისმის სიცილი,არვინ საუბრობს,არვინ მოძრაობს.ღამეა საშინელი, ღამეამართული, როგორც შავი დროშა.გრიგალი ძაღლივით ღრღნისქალაქის ქალას.

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი წყალზე

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქი წყალზე

    ქალაქი წყალზე,წარბშეყრილი და მრისხანება,როგორც ქალაქი,დრედნოუტიც ისე ჩუმია!მხოლოდ ნაპირას მოასკდება გამოქანებადა დაწყნარდება,თითქოს ლურჯი აბრეშუმია. ქანაობს გემი,მიჩვეული გრიგალით თრობას,ო,ეს დუმილი,დაყდნობილი ანძების თავზე,ამ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქის გარედ ..

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქის გარედ ..

    ციკლიდან „ეპოქა“ ქალაქის გარედ, რომ ძმაბიჭურად,ერთად ხელიხელ გადახვეულიკარს მოადგება ახალგაზრდობა,გესმის არღნების ხმა დამტვრეული.მათი იდუმალ ფიქრთა ნაყოფი,მათი ცხოვრება და მათი გული,შენთვის…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისაკენ

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისაკენ

    წავალ – იფიქრა, და ამ ფიქრთან გრიგალმა უმალსიცოცხლის ახლო გაიარა წყნარად, იდუმალ.ის გამოვიდა ძლიერ ადრე, ვით სიყვარული –მთვარიან ტყეზე მიდიოდა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ფანტაზია

    გალაკტიონ ტაბიძე ფანტაზია

    ოცნება ტკბილი და ნეტარებასულს ასხიოსნებს, გულს შეეთვისა.თავს დამციმციმებს უცხო მშვენება –უცხო მადონა რაფაელისა. მიყვარს იმისი ნარნარი სახე,უცნაურ ფიქრთა გამომხატველი,გაჰქრეს დღე…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისკენ ურმულით

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქისკენ ურმულით

    მთებში ნისლი დაიშალა და ნიავი მიჰქრის წყნარი,ხეობაში, ნათელ ღამით მიიმღერის ჩალვადარი.ვარსკვლავთ ცაზე ფერხული აქვთ, შუაღამე იწვის, დნება,დაილია ურმულის გზა და…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქში

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალაქში

    ფანტასტიურო! დამაავადესშენმა სახლებმა და შენმა გზებმა!ცა, მარტოობა, სული თავადის,და ერთად ერთის მრავალთან შებმა.დამასნეულეს ფიქრებმა შენზე:ყრუ ხმაურობა, მზე გარი-გარი.ჰაერს მოარღვევს მარადი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალი და ხელოვნება

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალი და ხელოვნება

    ხავერდოვან მინდვრის ბალახს მობიბინე არხევს ქარი,თითქო ალერსს ევედრება და ჩურჩული ისმის წყნარი. მაგრამ მალე დაღლილ ყვავილს გაშორდება ცელქი ქარი,გაიტაცებს ობოლ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალის ქანდაკება

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალის ქანდაკება

    მე დავივიწყებ ყველა სიკვდილს: პირველს, მეორეს…უკანასკნელი არ მოსულა ეროსის შხამი,გზა მიჰყვებოდა მიმოფანტვას უმეტეორესს,რომ თან წაეღო საუკუნის მრავალი წამი. მხატვრის უგონო…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე ქალმა დამწყევლა ლამაზმა

    გალაკტიონ ტაბიძე ქალმა დამწყევლა ლამაზმა

    ქალმა დამწყევლა ლამაზმამხურვალე ლალის ბაგეთი,ღმერთმა ვერ მითხრას ათასმა,რა ჩავიდინე აგეთი.მაგრამ, იმ წყევლამ როგორ სთქვას,გული სიცოცხლით დანამა,თუ ვინმემ გული მომიკლას,ისევე იმისთანამა.

    Read More »
Back to top button