პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – შემოსილნი გამჭვირვალე ბლონდებით
შემოსილნო გამჭვირვალე ბლონდებით,ყრმობის ქარნო, ნეტა რად მაგონდებით? ტყდება გული, ერთხელ გაიბზარა რა,არარა ბედს ჩემთვის არ აქვს არარა. სასტიკია სული უამინდოთა,განა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შემოქმედება
მოხდება ხოლმე, ცა მიზიდავსგანუსაზღვრელი,ვარსკვლავთა შორის, სხივთა ტბაშიარა მყავს ტოლი.ვბრძანებ: ტყის შქერში გაჩუმდებანიავი ნელი.ვიტყვი და თრთოლვად გადიქცევავერხვის ფოთოლი.მზე ჩემთვის ბრწყინავს და…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შენ აღარ ხარ ..
შენ აღარ ხარ. შეიქმენიიმნაირად უბედური,რომ ქვეყანას მწარე შენიარ ასვენებს საყვედური. შენი ლანდი მეწამული,თვალთა შენთა ბოროტება,შენი ასე მოწამლულისიყმაწვილე მეცოდება. თორემ ბევრს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შენ აღტაცებით ისევ ენთები
შენ აღტაცებით ისევ ენთები,ძველი ტაძრები ისევ შენდება,ეფემერიდებს გამოენთებიდა სადმე მაინც გაგითენდება. მთები ჩანს, როგორც გიგანტი გრდემლი,ჩქარი მდინარის რბიან ზვირთები,მოგენატრება ბავშვური…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შენ გვიანდები
შენ გვიანდები,სხვა ხომალდები მოადგნენ ნაპირს,დაუშვეს აფრადა ჩაჰყურებენ მძინარე მაპირს კრეისერების მძიმე ლანდები,წითლად ნანთები ზღვა იზმორება, ქაფის გორები არ ძრავს ფრეგატებს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შენ და შემოდგომა
არის ნეტარება – ხშირად მოაგონდესპოეტს შედარება: შენ და შემოდგომა.შუქი არ ინთება ჩამქრალ იაგუნდის,ოხვრა, გარინდება, შენ და შემოდგომა;ღამე ბნელზე ბნელი მისდევს…
Read More » -
კაცუშიკა ჰოკუსაი – “ასი იაპონელი პოეტის ასი ლექსი”
ასი იაპონელი პოეტის ასი ლექსი წარმოადგენს კლასიკური იაპონური ტანკების კრებულს, რომელიც შედგენილ იქნა 1235 წელს. ლექსი I იმპერატორი ტენჩი ტენო…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შენ ემართლები მიმქრალ სახეებს ..
შენ ემართლები მიმქრალ სახეებს,შემოდგომისა მზეო მზიანო,რისთვის მაგონებ გადამწვარ დღეებს,მწუხარე ფორტე, ნელო პიანო?გწყურია განა ეს მარტოობაშხამით და გესლით დამიზიანო?აღარ ეტყობა რტოებს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შენ ერთი მაინც..
საქართველოში შენ ერთი მაინცარ იტყვი, როგორც იტყვიან სხვები,შეგებრალება თვითონ კაენიც –თუ კი პოეტის ჰქვია სახელი. ოჰ, ჩემი სული ბევრს დაიმონებს,მეგობრები…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე შენ ზღვის პირად
შენ ზღვის პირად მიდიოდი, მერი,სხივქვეშ თრთოდა შენი ნაზი ტანიდა გფარავდა მწვანე სუროსფერიცაცხვისა და ალვის ხეივანი.შენს ღიმილში მწუხარების ჩქერიმოულოდნელ სიყვარულად ვცანი,როგორც…
Read More »
