პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე შადრევნების ვედრება

ცამდე ალბათ ბევრჯერ ადის
შადრევნების ვედრება,
დამტვრეული სიფერადის
სულით შემოთეთრება.
ობოლ დობას, ვარდთა კონებს,
დროთა ფუჭად სიოხრეს,
იგი ისე ვერ იგონებს,
რომ არ ამოიოხროს.

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button