ნოველა
-
არდაშელ თაქთირიძე ოთო
ეს ჩემი ბიჭია, ოთო, თუმცა, რაღა ბიჭი, უკვე კაცია. იცით რა ვაჟკაცია, ენაცვალოს მამა! *** მე და ოთო ბავშვობის მეგობრები…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე ანდრომედას შვილები
უკვე მეშვიდე კლასშია, მაგრამ ისევ უკან დავდევ. ყველამ იცის ჩემი მდგომარეობა და ამიტომ, სკოლის დირექტორმა, გამონაკლისის სახით, ნება დამრთო, რომ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე ჯაზმენი
Hello Dolly – მღერის ლუი არმსტრონგის ჩახლეჩილი ხმით, თან სახიდან ოფლს იწმენდს, ძნელია ამხელა შინაგანი ემოციის ერთად ამოხეთქვა. დროდადრო სიმღერას…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე ჩუმად, ჩუმად, არვინ გაგვიგოს!
ესაო, ისაო, აქაოდა გენდერული თანასწორობაა, ქალი ან კაცი კი არა – ადამიანიო! ბიჭი ან გოგო კი არა – ახალგაზრდაო! დედა…
Read More » -
ჩარლზ ბუკოვსკი – მკვლელები
ჰარი საწყობიდან გამოვიდა და ალემედას ქუჩაზე მიდიოდა, ბარ პედროში ხუთ ცენტიანი ყავის დასალევად. ადრიანი დილა იყო, მაგრამ კარგად ახსოვდა, ბარი…
Read More » -
ფიოდორ დოსტოევსკი – თვინიერი
თავი პირველიIვინ ვიყავი მე და ვინ იყო იგი…სანამ აქ მყავს, კიდევ რა მიშავს: მალიმალ მივალ და დავხედავ მაინც, მაგრამ ხვალ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – გიდი
ყოფილი კურსელები – ზურა და თენგო, ქუჩაში რომ შეხვდნენ, ძლივს იცნეს ერთმანეთი. ზურას ცოლი ახლდა, ახალი დაოჯახებული იყო და ერთ-ერთ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ნახევარქათამა
– კლასში შემოვა, არავის შეხედავს, მისკენ წამოვა, მის გვერდით დაჯდება, თვითონ გადაიწევა და ლოყაზე აკოცებს, თან – სიგიჟემდე მომენატრე, მიყვარხარო!…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ორეული
თითქოს უბრალო ამბავი იყო, მაგრამ ისე ჩარჩა გონებაში, რომ გაიღვიძა, დაწერის სურვილმა არ მოასვენა, კომიუტერს მიუჯდა და კლავიატურაზე პირველი ასო…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მეკვლე
– შემოვდგი ფეხი,გწყალობდეთ ღმერთი,ფეხი ჩემი,კვალი ამგელოზისა!***– ეს საიდანღა გამოტყვრა, ნეტა ვინ გამოიძახა?– მამაჩემის ხელწერაა, მაგან იცის ასეთი ფოკუსები, ისევ მეოცე…
Read More »
