ქართული გვარები
-
ვისი გორისა ხარ? მუსერიძეთა გვარი
მუსა – სუფთა რამ ტაბლათ მოსაგველი ძველქართულად. მუსია – ქართული წარმართული საკუთარი სახელი კაცისა, ხოლო: მუსავ, მუსაყ, მუსიგ, მუსარ და…
Read More » -
ვისი გორისა ხარ? გოზალიშვილთა გვარი
გოზალ – ლამაზი თურქთა ენაზე. აქედან ნაწარმოებია საკუთარი სახელი გოზალა. გვარსახელი გოზალიშვილი საქართველოს სხვადასხვა მხარეშია გავრცელებული: ქართლში, კახეთში, ქიზიყში, ჰერეთში,…
Read More » -
ვისი გორისა ხარ? შაიშმელაშვილთა გვარი
შაიშმელაშვილი ეპონიმური ტიპის გვარსახელია. მის ფუძეში დევს წინაპრის საკუთარი სახელი შაიშმელა. არსებობს შაიშმელაშვილთა გვარის ფუძემდებლის სახელთან დაკავშირებული რამდენიმე გადმოცემა და…
Read More » -
გეორგაძე – გიორგაძე – ( ქართულიგვარ – სახელები )
გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი გიორგი და მისი სახეშეცვლილი ფორმა – გეორგა. 1817 წლის აღწერით, სოფელ ბორბალოში, თავად ნინია სოლოღაშვილის ყმად მოიხსენიება…
Read More » -
გიუაშვილი – ( ქართული გვარ – სახელები )
გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი გიუა. ქუბა გიუაშვილი 1699 წელს მოიხსენიება მიწის ნასყიდობის წიგნში, როგორც ერთ-ერთი მოწმე. 1721 წელს, კრწანისში მიხსენიება გოგია გიუაშვილი საქართველოში…
Read More » -
თაბუაშვილი – ( ქართული გვარ – სახელები )
გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი თაბუ, თაბუა. 1721 წლის აღწერით, ივანე თაბუაშვილი მოიხსენიება სოფელ დიდ ენაგეთში. საქართველოში 603 თაბუაშვილი ცხოვრობს: კასპში –…
Read More » -
კუპრავიშვილი – ( ქართული გვარ – სახელები )
ბატონი პაატა ცხადაია წერს, რომ კუპრავიშვილები იგივე კუპრეიშვილები, თავდაპირველად გურიაში ცხოვრობდნენ, შემდეგ კი სამეგრელოში გადასახლებულან. გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი კუპრა. ესაა…
Read More » -
ქირია – ( ქართული გვარ – სახელები )
ქირია (ქირი, ქორი), ისევე, როგორც ქორიძე, კაკაბაძე, გნოლიძე და სხვა, შედის იმ გვარებში, რომლებშიც ფუძედ ფრინველის სახელები ჩანს. ქირიების ძირითადი და…
Read More » -
თოროზაშვილი ( ქართული გვარ – სახელები )
გვარის ფუძეა საკუთარი სახელი თოროზა. არუთინა თოროზაშვილი შვილებთან ერთად მოიხსენიება 1843 წელს, დიდ თონეთში. 1843 წელს, პატარა თონეთის აღწერაში, მოიხსენიება ვახტანგ…
Read More » -
ხანდამაშვილი (ქართული გვარ – სახელები)
ხანდამაშვილი გვარის ფუძეა სიტყვა ხანი, რომელიც თურქულ და მონღოლურ ენებზე სახელმწიფო მთავარს ნიშნავდა. ხანდამაშვილები იყვნენ აზნაურები. ცხოვრობდნენ და ყმები ჰყავდათ…
Read More »
