- პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ტარიელისაგან ხატაეთს წასლვა და დიდი ომი
“დილასა შევჯე, ვუბრძანე: «ჰკარით ბუკსა და ნობასა!»სრულთა სპათასა ვერ გითხრობ არ შესასხდომლად მზობასა.ლომმან მივჰმართე ხატაეთს, ვერვინ მიზრახავს ხრდლობასა,უგზოსა ვლიდეს ლაშქარნი,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ტარიელისა ინდოეთ მეფის წინაშე და გამარჯვებით შემოქცევა
“წიგნი დავწერე: «მეფეო, სვემცა არს თქვენი სვიანად!მე ხატაელთა მიმუხთლეს, – თუცა მათ ეცა ზიანად, –ჩემი ამბავი დასტური ამად გაცნობე გვიანად;მეფე…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ნესტან-დარეჯანისა საყვარელსა თანა
“მონა მოვიდა, მიამბო ამბავი მე მართალია:«თქვენსა ამბავსა იკითხავს აჯიღოსანი ქალია».მაშინვე ვიცან, ავიჭერ, ჩქარ-ჩქარად გულ-გამკრთალია;მოვიდა, ვნახე ასმათი ჩემთანა მომავალია. “მე ვისთვის…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ტარიელის ტირილი და დაბნედა
აქა მხეც-ქმნილი ტარიელ ტირს, ჭირი ეათასების;თქვა: “მე მაქვს სამხრე, რომელი კვლა წინას მკლავსა მას ების!”იგი შეიხსნა, მოიღო, თვალვით არ დაიფასების,პირსა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ტარიელისა საყვარელსა თანა პასუხად
“მივუწერე: «მზეო, შუქი შენი, შენგან მონაფენი,გულსა მეცა, გამიცუდდეს სიჩაუქე-სიალფენი;ხელმან შენნი განვიცადენ სინატიფე-სიტურფენი,სულთა ნაცვლად სამსახურნი რადმცა ვითა გიმუქფენი?! «მაშინ, ოდეს დამარჩინე,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: რჩევა ნესტან-დარეჯანის გათხოვებისა
“დილასა ადრე სრას მიხმეს, დღე რა ქმნა მწუხრმან ჟამითა;ავდეგ, ვცან მათი ამბავი, წასლვა ვქმენ მითვე წამითა;ვნახე, ორნივე ერთგან სხდეს ხასითა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ტარიელისა და ნესტან-დარეჯანის თათბირი და გამორჩევა
“მეტმან სევდამან მიმწურა გულსა დაცემად დანისად.ასმათის მონა შემოდგა, მე ვჯე ლაღი და ჯანი სად,წიგნი მომართვა, ეწერა: «ვინ სჩან ალვისა ტანისად,ადრე…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ხვარაზმშას შვილის ინდოეთს მოსლვა საქორწილოდ და ტარიელისაგან მისი მოკლვა
“მოვიდა კაცი: «სასიძო მოვაო», მოსლვა გვახარა,მაგრა თუ ღმერთი რას უზამს, არა იცოდა, გლახ, არა;მეფესა მიჰხვდა სიამე, არ სიტყვა ივაგლახა რა,მიბრძანა,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბის ცნობა ტარიელისაგან ნესტან-დარეჯანის დაკარგვისა
“ესე კაცნი გამეგზავნნეს, გონებასა გავეშმაგე.რომე მისი ვერა მეცნა, ამას უფრო დავედაგე.მას ზღუდესა გარდავადეგ, მინდორთაკე რომე ვაგე,მესმა საქმე საშინელი, თუცა თავი…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი ნურადინ-ფრიდონისა, ოდეს ტარიელ შეეყარა
“ღამით მევლო, მოვიდოდი, ზღვისა პირსა აჩნდეს ბაღნი;ჰგვანდეს ქალაქს, ვეახლენით, ცალ-კერძ იყვნეს კლდეთა ნაღნი;არ მეამის კაცთა ნახვა, მიდაღვიდეს გულსა დაღნი;მუნ გარდავხე…
Read More »
