ვეფხისტყაოსანი
- პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: დათხოვნა ავთანდილისა როსტევან მეფესთანა. ვაზირის საუბარი
რა გათენდა, შეეკაზმა, ყმა გავიდა ადრე გარე;იტყვის: “ნეტარ მიჯნურობა არ დამაჩნდეს, და-მცა-ვფარე!”დათმობასა ეაჯების გულსა: “შენ რა მოუგვარე!”ცხენსა შეჯდა, წამოვიდა ვაზირისა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ავთანდილისაგან შერმადინის საუბარი
შერმადინს ეტყვის, უბრძანებს პირ-მზე, ნათელთა მფენელი:“ესე დღე არის იმედი, ჩემის გულისა მლხენელი,შენგან თავისა შენისა საჩემოდ გამომჩენელი”.მქებრად ამბისა მათისა ხამს მკითხავი…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ანდერძი ავთანდილისა როსტევან მეფის წინაშე
დაჯდა წერად ანდერძისად, საბრალოსა საუბრისად:“ჰე, მეფეო, გავიპარე ძებნად ჩემგან საძებრისად!ვერ დავდგები შეუყრელად ჩემთა ცეცხლთა მომდებრისად;შემინდევ და წამატანე მოწყალება ღმრთეებრისად. “ვიცი,…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ლოცვა ავთანდილისა
ილოცავს, იტყვის: “მაღალო ღმერთო, ხმელთა და ცათაო,ზოგჯერ მომცემო პატიჟთა, ზოგჯერ კეთილთა მზათაო,უცნაურო და უთქმელო, უფალო უფლებათაო,მომეც დათმობა სურვილთა, მფლობელო გულის-თქმათაო!…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ცნობა როსტევან მეფისაგან ავთანდილის გაპარვისა
აწ ამბავი სხვა დავიწყო, ყმასა წავჰყვე წამავალსა.არ შეექმნა დარბაზობა მას დღე როსტანს გულ-გამწყრალსა;რა გათენდა, ქუში ადგა, ჰგავს, თუ ადენს პირით…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წასლვა ავთანდილისაგან ტარიელის შეყრად მეორედ
მთვარე მზესა მოეშორვოს, მოშორვება განანათლებს,რა ეახლოს, შუქი დასწვავს, გაეყრების, ვერ იახლებს,მაგრა ვარდსა უმზეობა გაახმობს და ფერსა აკლებს,ჩვენ ვერ-ჭვრეტა საყვარლისა ჭირსა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: პოვნა ავთანდილისაგან დაბნედილის ტარიელისა
მივიდოდა, მიუბნობდა ყმა მტირალი, ფერ-შეცვლილი,ქედსა რასმე გარდაადგა, ველი აჩნდა მზიან-ჩრდილი;ნახა, შავი შამბთა პირსა დგა სადავე-უკუყრილი;თქვა: “უცილოდ იგიაო, არად უნდა ამას…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: მბობა ტარიელისაგან ლომ-ვეფხის დახოცისა
“რა წამეკიდა, ყველაი წვრილად გიამბო ენითა,მერმეღა გაბრჭევ მართალი მაგა გულითა ბრძენითა;შენ მოგელოდი, მიმჭირდა მოლოდინითა შენითა,ქვაბს ვეღარ გავძელ, მინდორთა მოვლა მომინდა…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ტარიელისაგან და ავთანდილისაგან ქვაბს მისლვა და ასმათის ნახვა
იტირეს და გაემართნეს, ქვაბისაკენ თავნი არნეს;რა ასმათმან დაინახა, განაღამცა გაეხარნეს!მოეგება, მოტიროდა, ცრემლმან მისმან კლდენი ღარნეს,აკოცეს და ა-ცა-ტირდეს, კვლა ცნობანი ააჩქარნეს.…
Read More » - პოეზია
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წასლვა ავთანდილისაგან ფრიდონისასა
ვა, სოფელო, რაშიგან ხარ, რას გვაბრუნვებ, რა ზნე გჭირსა!ყოვლი შენი მონდობილი ნიადაგმცა ჩემებრ ტირსა!სად წაიყვან სადაურსა, სად აღუფხვრი სადით ძირსა?!მაგრა…
Read More »
