პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე უხილავი
(აივაზოვსკის სურათის წინ) მზე დასავლით იღველფება, ღამის ბინდი ხლართავს ჩადრებს,ლურჯ ცის ფსკერზე სხივი კვდება, სალამს აძლევს ჩონჩხებს და მკვდრებს,ფიქრში თავი…
Read More » -
ვილე ჰიუტონენი – * * არც ადგილი მახსოვს არც საკუთარი თავი
არც ადგილი მახსოვს არც საკუთარი თავიშესაძლოა ეს იყო ნავსადგურის ეკლესია ან რაღაცასატრანსპორტო კანტორა კარჭაპი გადისსასაზღვრო მდინარეზე, მე სიყვარულისთვის ყველაფერიგამომიკლია: გაუია,…
Read More » -
ჰიუტონენი ვილე – * * კორტიზონის ნემსი ფილტვებში
კორტიზონის ნემსი ფილტვებში, და ხრინწნარევიხველით მოწყვეტილიშედედებული სისხლი ბალიშზეროგორც ნიშანი სიცოცხლის მინდა ბალტიის ზღვაში ვიბანაო ნერწყვში, რომელსაც ოკეანე სულ უფრო ნთქავს…
Read More » -
ჰიუტონენი ვილე – * * შენ ჩემი კიეველი ქალი იყავი
შენ ჩემი კიეველი ქალი იყავი, დაქანებული სამხედრო გემიშავი ზღვის გაშიშვლებულ ზურგზესისხლიანი წყალი, შიგნეული, მოლუსკიან ზღვის ტრიტონი, რომელიც იყურებოდა ჩემს თვალებში,…
Read More » -
ჰიუტონენი ვილე – უკანასკნელი სურათი: ეძღვნება XX საუკუნეს
ტრა-ტა-ტა-ტა, უკრავდნენ საყვირები, და მაწანწალა ძაღლებიეხმარებოდნენ მათ თავიანთი ყმუილით ტრა-ტა-ტა-ტა, უკრავდნენ საყვირები, და ადამიანიჭიშკრიდან თავისი ავტომობილისკენ მიაბიჯებდა ეს გადასაღები მოედანია,…
Read More » -
ჰომეროსი – ილიადა (პოემა)
ქება პირველი. ჟამიანობა. რისხვა რისხვას, ღმერთქალო, უგალობე აქილევსისა,აქაველთ თავს რომ დაატეხა ვნება ულევი!გმირთა სულები გადახვეწა ქვეშეთის მხარეს,გვამნი დაყარა ყვავ-ყორანთა დასაყივარად5…
Read More » -
ნიკა ჩერქეზიშვილი – ლექსები
შალის წინდები შენ დარე გქვია.დედაჩემი, ჩემი დედა ხარ.მე – შენი შვილი, ნიკოლოზი, დიდება უფალს!მე არ მინდოდა, რომ შენ ასეთ დღეში…
Read More » -
ნიკა ჩერქეზიშვილი – ლექსები
soixante-neuf ასე იწყება ყველაფერი – soixante-neuf,თუმცა ცხოვრებას, რა ხანია, როგორც სახადი,სჭირს უძლურება, სქესობრივი, რეპლიკა – \”ეუფ\” –ოთხი მხრიდან და მე…
Read More » -
პარმენ ცახელი – ილია ჭავჭავაძეს
მოჰკლეს მგოსანი… აღსრულდასაქმე მტრის გულის ნებისა,მოსპეს ტაძარი საქვეყნო,სადგური ხელოვნებისა. მოჰკლეს მგოსანი… შებღალესფიქრში ნაწრთობი ჭაღარა,დიდებულ შუბლით გამოსჩქეფსჭირნახულს სისხლი ღვარ-ღვარა. ეს შუბლი…
Read More » -
პარმენ ცახელი – ლექსები
მძინარე დედა სარკმლიდანა მთვარის შუქიდაღონებით იყურებადა მშობელის ღარიბ ლოგინსეკრობა და ეწურება. ძველ კონკებში გახვეული,მას ყმაწვილი უწვდის ხელებს,შეჰტიტინებს ,,აღუ-აღუს”,ღუღუნებს და შეღიმილებს.…
Read More »
