პოეზია
-
დავით გურამიშვილი უკვდავების წყაროს იგავი
რომელმან კაცნი, ვითარცა კარავნი, შეგვიმზადისა,ზედ მიადგინა მნათობნი, – ნივთთა ყოველთა მზად ისა,მას ქვეშ ქმნა ვით ბაღ-წალკოტნი, რაშიგაც დავით ხადისა,იგ არს…
Read More » -
დავით გურამიშვილი მოტქმა ხმითა, თავბოლო ერთი
ვაი, რა კარგი საჩინო რა ავად მიგიჩნიესო!ბოროტისაგან კეთილი შურით ვერ განარჩიესო,მაცხოვნებელი შენ მათი წამწყმენდლად მიგიჩნიესო,დიდება მოთმინებასა შენსა, უფალო იესო! ვაი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღამე დღეს შეხვდა
ღამე დღეს შეხვდა, აღდგენილს მკვდრეთით,და გადაჰკოცნა აღმოსავლეთით! დილით გაწითლდა მორცხვი სახე დღის,მას შემდეგ იგი ღამის ჩრდილს უფრთხის. ასე, მე მახსოვს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღამე ხეობაში
თეთრი და მზიანი გათავდა დღეობა.ახალი გრიგალი მთებიდან ტრიალებს.ლანდები გვიანი ავსებენ ფიალებს,სივრცეა მაღალი და სულის ტყვეობა.იალებს და ჰქრება და ისევ იალებს.ასე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღამევ, რა მოგივიდა?
ო, ყოველდღე მზეებიქიმერებში ვარდება,ქარავანი დღეებისმძიმედ მიემართება.ის ოცნებაც ქაოსისნაპირამდე მივიდა,ღამევ, რა მოგივიდა?ქარო, რა გემართება?
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღელავდენ..
ვარდებში ღელავდენ ლამაზი ქალები,მათ უყვართ ჩურჩული და მიეთ-მოეთი…ამბობდენ: ამურებს ვერ დაემალები,თუნდ იყო პირველი და დიდი პოეტი. ძვირფასო ქალებო! არ მოგერიდებით,ერთს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღვინისფერო მდინარევ!
მიდიოდი ველად, როგორცღვინისფერი მდინარე, რომ მოვედი სიახლოვეს,თავი მოიმკვდინარე. გაიღვიძე! – გულზე გედვა,რაც არაფერს აქ არ ჰგავს; ერთი შენი გამოხედვაათას ხედვას…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღვინოს დააბრალებენ
სადაც უნდა მივდიოდეუცხო ქვეყნად მარები,უკანასკნელ შვიდიოდეწლის თან მომდევს ქარები. სადაც უნდა შევიარო,ღვინოს დამაძალებენ,მწუხარება ვერ დავფარო:ღვინოს დააბრალებენ! ო, ძვირფასო! ჯვარზე მაგეს.გაქრა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღრმა მწუხარება აღარც მანებებს ..
ღრმა მწუხარება აღარც მანებებსისევ უფსკრულში გადაქანებას.როდემდე ვივლითასეთ ტკივილით?როდემდე უნდა მივყვეთ ზმანებებს? ყოველდღიური სიზმრების ნატვრით,ერთ თეატრიდან, ან სხვა თეატრით,როდემდე ვივლითასეთ ტკივილითან…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ღრუბელს
ოჰ, ნუ დაახშობ მზის სხივებს,სულს ნუ ამოხდი გაზაფხულს.ნუ გადააჭკნობ ტურფა ველსციურ ცრემლებით დანამულს.სიცოცხლის მკრთალი აჩრდილიგულს ტალღასა სცემს მწუხარეს.ამკობდა მინდვრის ყვავილიობლად…
Read More »
