პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხოვრებასთან
1დეე, შავბნელმასევდა-ნაღველმასაბედისწეროდგაშალოს ფრთები,დეე, მარადისფიქრის და ტანჯვისწყლულმა წარტაცოსგულს იმედები.დეე, ღრუბელიშავი და ბნელიეფინებოდესჩემს სულის შვებას,ჩემს გულის ფიქრებსვერვინ იტვირთებსდა არც არვის ვთხოვმე შებრალებას!…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხრაას თვრამეტი
იგი მწუხარე მახსოვს არია,რომელმაც სულში, როგორც ჭიანურს,საწამლავები გადაარიაწვალებას არაადამიანურს.ოცნება დროის უსაბუროსიმოგონებისთვის მაინც ურგია,მაგრამ უეცრად მოდის ბურუსიდა შორს, ძლიერ შორს, პეტერბურგია!ოჰ,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ძველ დღეებზე რაოდენ ფიქრს იტევ ..
ძველ დღეებზე რაოდენ ფიქრს იტევ,სამუდამოდ ჩატეხილო ხიდევ.არ იქნება, რომ გამრთელდე კიდევ,სამუდამოდ ჩატეხილო ხიდევ.დაისვენე, თავი ბალიშს მიდევ,სამუდამოდ ჩატეხილო ხიდევ.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ძველი ჟურნალები
მას ახსოვს აკაკის „კრებული“:აღელვებული, დაფიქრებული.შლიდა ჟურნალებს დღის მყუდროება.მას ახსოვს გაზეთი „დროება“,მას ახსოვს ცაზე მნათობი ბადრი,ვასო აბაშიძის გაზეთი „თეატრი“და მთელი რიგი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ძველი წიგნების გვერდებს არეულს
ხან გამწკრივებულს ზღვისკენ წეროებს,ხან მეოცნებე ხის კენწეროებს,ხან ღამეს, როგორც მძიმე ობობაწაიღებს დროთა ავადმყოფობა.და ბაღიც კვდება ძველად დარგული,ის ყველაფერს გრძნობს კვალდაკარგული.რა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე ძველი რვეულიდან
მიყვარს შენი სახელის უცხოეთში ხსენება,მოგონება ღრუბლების, მზე რომ ჩაესვენება.რაღაც შორეულია შენი კარგი სოფელი,ალუბლების ღიმილი და მზე დაუნდობელი.და ანთებულ თეატრში, სადაც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ძველი წისქვილი
უცნაურ ბინდში გუთნეული მიყვება ჭალას, ქარი არ არხევს ოქროსფერი მინდვრების ჩალას. ამოდის მთვარე, სადღაც ქოხში იელვებს კვარი, იქ, სადაც არაგვს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ძველი ხელები წყდება კალიპსოს
მოვიდა ვიღაც ცეცხლივით ზანტი, გადაულოცა გზას ამიდები, სადღაც წყვდიადში გაჰკრა ასანთი და ააფეთქა დინამიტები. ავარდა ალი, მთები იწვიან, ალმა შფოთიან…
Read More » -
ელგუჯა მარღია – ლექსები
შეხვედრა ზღვა მოდის ჩემთან…მე მას ვიხსენებ,ზღვაო,ვარ ისე, არა მიშავს რა,იქნებ დაწყნარდე და დაისვენო,მეც გავყუჩდები, როგორც ნიჟარა. მინდა, შენ სუნთქვას მივაყურადო,შენი…
Read More » -
კოტე მაყაშვილი – “მაროს”
დავიღალე, აღარ მალხენს მნათობთ ლბილი ციალი,ჩემს ოცნებას აღარ ძალუძს ცად ნავარდი, სრიალი,ჯადოსნური წრე მევლება, შიგ მიხდება ტრიალი,ახ, უშენოდ, ჩემო მარო,…
Read More »
