პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ჰიმნი
ერთი ნუგეშიდა მისწრაფებადეე, სხივს გვფენდესროგორც ღვთაება.დეე, ისმოდესიმერ-ამიერ:“მრავალ-ჟამიერ,მრავალ-ჟამიერ!” სიმტკიცე ძველიდა ძველი რწმენა,წარსულ დიდებისკვლავად აღდგენახატად შეიქმნასქართველთა მიერ,მრავალ-ჟამიერ,მრავალ-ჟამიერ.. ღმერთო მფარველო,ერთხელ ძლიერიკვლავ აღადგინექართველი ერი..კვლავ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჰიმნი ქართულ ანბანს
შენ, რომელიცმარად მზეებრ გვინათ,არა გუშინგაჩნდი თვალის ჩინად,არამედ მზითამოენთე ბრწყინვად –ოცდაექვსი საუკუნის წინად… იმდროიდანდაწყებული დღემდე –როს გათენდა,მზით ანთებულ ზემდეგ,სერზე აველ,მთაწმინდაზე შევდეგოცდაექვსი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჰიტლერის გულში უდავო ..
ჰიტლერის გულში უდავორღვევის და გახრწნის ტბორია,რად უნდა, აბა რად უნდასხვა ერთა ტერიტორია? რად ენატრება მსოფლიოფალავნის მძლეთა-მძლეობა,ოდეს სულშეხუთულიათვით მისი მოსახლეობა. სად…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჰორიზონტი ოდნავ ღელავს
ჰორიზონტი ოდნავ ღელავს შემოდგომის მკრთალი სხივითდა ეცლება ხეს ფოთლები მომაკვდავი პეპლებივით.ყვითელ ფოთლით მოიფარა ხეივანი, ბილიკები,თეთრი ნისლით შეიმოსა ცად აწვდილი შორი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჰორიზონტიდან ზენიტამდე
ჰორიზონტიდანზენიტამდე მხოლოდ ვარდებით,წითელ ვარდებითშენი კვალი დაიფარება…გზას, სევდიან გზასმოვხიბლავთ და შევუყვარდებით,ჩემი სიცოცხლე, ჩემი ქნარითუ გეყვარება!ჰორიზონტიდანზენიტამდე შენს წარმტაც სახელსყოველი სული და სიცოცხლეგაიმეორებს,მყინვარი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჰქროდენ სიონი
ძველი სიონიდინჯი, ზვიადი,მზერა დიადი.ჰქრიან სიონი.ზეცა იისაგადაარიდეიმედს ჯვარედიბიზანტიისა,ის ანგელოსიაწ არ არს მშვიდი,ოდესმე დიდისაქართველოსი.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჰქუხდა ხმოვანი ქარი ..
ჰქუხდა ხმოვანი ქარი მრავალი ამ ასწლოვანი კაკლის ხის კარად; ასე: მიმავალს სდევს მომავალი, დრონი მიჰქრიან მარად და მარად. ჩვენი შავი…
Read More » -
ერეშ ქიგალი – სიცოცხლე არის მადლი, ვინც ნახა გემო სიკვდილის
შესავალი 1 უფალო,შენ თუ მიშველი, ბალღი ვარ შენს წინ შიშველი, საით მოსული სად მელი, უშენოდ ვინ თქვა სათქმელი? *** უფლის…
Read More » -
კოღო – ანოფელესი
ერთხელ ლელიან-ჭაობიან მწვანე ღელეზემძლე ერისთავად იჯდა კოღო-ანოფელესი.მისით უმწეო, უილაჯო და დამსხვრეული,უდროოდ მიწას ბარდებოდა კაცი სნეული.ციებ-ცხელებით კანკალებდა ყოველი ნივთი –ეხლა შეხედეთ:…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე “მესმის, მესმის სანატრელი”
ჯუზეპე გარიბალდის, იტალიის განმათავისუფლებელ მოძრაობას მესმის, მესმის სანატრელი ხალხთ ბორკილის ხმა მტვრევისა! სიმართლის ხმა ქვეყნადა ჰქუხს დასათრგუნვლად მონობისა. აღმიტაცებს ხოლმე…
Read More »
