პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეხედე

    ! შეხედე, როგორ არის ჩასკვნილიამ მთების ჩრდილი და ჩაის ჭალა.ჩამავალ მზეთა უკანასკნელიდა სისხლიანი გზა ჩაიშალა.ჩემი გულია: მშვენიერ მაისსხვეწნად მუხლებში რომ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შეხედეთ, მიწა!

    გემის ბაქანზევიდექ მარტო.მინასებრ მწვანე –ყინულთ კედლებიაწვებოდნენგემს მაღალ მხრებით;შეუბრალებელდა ურყეველბარიერებითგადაიკეტამომავალისგზა მოტორტმანე. იდგნენ ყინულისსასახლეთამუნჯნი გროვანი,ყინულის მთებიდა კოშკებიმაღალ თაღებით,რაც იყო თვალითსანახავი,ხელშესახები,ისახებოდავით ქალაქიყინულოვანი. მკრთალ-მოზურმუხტე,სავსე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შვებული

    აქ როგორ არ გადიხაროს,რაც დილის ნამმა დანამა,შვებულის გული ახაროსკოლექტიურმა ყანამა.მზის შუქზე უფერადესიჟუჟუნა წვიმა მოსულა,მოსაწევ-ნახნავ-ნათესიყიჟინით გარემოცულა.ეს მოსავალიც, ვით მოლი,ჟუჟუნა წვიმამ დანამა,თუ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შვეიცარია

    ციკლიდან „პაციფიზმი“ მთებს გახედავ: სიზმარია,და სიზმარიც მწარეა.ალპებით და გლეტჩერებითბრწყინავს შვეიცარია. აი, სხვათაშორის,საუბარი ორის: გაზაფხულის დამდეგია,აყვავილდა მთა-ბარი,ლიგაც გამოსადეგია,თუ გინდა სთქვა ზღაპარი.მაგრამ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შვენოდა ჰაერს ფოთლების ბნევა ..

    შვენოდა ჰაერს ფოთლების ბნევა,ბაღში არ იყო ფერების ტევა,ტოტების ხმაურსქარი დაკარგულს მოტივს სტაცებდა.ქარი ზღვის პირად აბარბაცებდადაღლილ მეზღვაურს. აქ მშვიდად ეხლა არვინ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შინდისის ჭადრებს

    ორო ჭადარო, წყვილო ჭადარო,შემოხვეულნო შუქთა ბადრებით, –ო, მე არ ვიცი, რას შეგადაროთ,ან უცხოეთში რად მენატრებით?კვლავ გახვევიათ ოქროს ზეწარიდა შემოდგომის მკრთალი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შიშველი

    სიმაღლე ლაჟვარდთა,ვარსკვლავთა სიმაღლე,სიმაღლე ზამბახის! ყელი გაქვთ გედივით მაღალი და სწორი!ოჰ, თქვენს თმებს შეჰფერის დაფნა და ამბორი! ელადა, ელადა!აქ სული ატარებს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – შიში

    ქალაქში შიშია,ქუჩებს და მოედნებსბურჟედ და მოლჲერადმოედო ხოლერა.და თეთრი ეტლებიმიჰქრიან.სკდებიან კედლები.მე მიფიქრია:ამნაირ დღეებზე ჩუმად დაცბიერად.ცხედრები, ცხედრები…ხოლერა, ხოლერა.და როგორც მხედრები,როგორც ცა-იერად,მეწყერად, სამუმადგვედება…

    Read More »
  • ნანაში ნინა

    გიგა ქავთარაძე – “სო რე”

    ათე ართო სკვამი ნინამიშ რე ვამიჩქჷ დორხველობას,მედინაფე თიში შინა,ბრელ მეთხოზუ თეშ ხელობას … გოჯოგაფუ თიშ მენდულცუმუშ ფანია პეულერიირინტოლ დო ბრელც…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შოთას „უკვდავი“-ს სახელდება ..

    შოთას „უკვდავი“-ს სახელდება ხალხის გულია, ის მღელვარ ზღვაზე მიმავალი მძლავრი გემია, თუმცა რუსთველის სამარეც კი დაკარგულია, ვეფხის პოემა - აი,…

    Read More »
Back to top button