პოეზია
-
ჯაბა გორგილაძე – მეტირება
ცას მოედო შავი კვამლი, ტყე სრულიად გადამწვარი, მდინარეში სისხლი ფეთქავს, იძირება მთის აკვანი. სიო დაჰქრის, ნიავს ვერ გრძნობ, ყველაფერი გეჯავრება,…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – მეც დავბერდები
მეც დავბერდები, ვიცი, ყოფა დროებითია, არც ეს ასაკი არ მექნება, თავს რომ ვიწონებ და თითო სიტყვა რამდენადაც დადებითია, ჩემო მოხუცო,…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – მთვარე და მე
მარტო მე და მთვარე, დარდიანი, ვფუსფუსებდით, ვიყავ ჯავრიანი, მკითხა რისთვისა ხარ ნაღვლიანი, კაცი შენ ყოფილხარ ასწლიანი... უფალმა ქართველობა მოგანიჭა, მიწა…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – მინდა…
მინდა ვიყო ლუკმა მშიერი ბავშვისა, მსუყე. ანგელოზი – არსი გრძნობებისა. ვხედავდე ნათელსა ღიმილსა, მზის სხივსა, თბილსა, ხიბლსა მისსა ერსა, ერთს…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – ნაპირი
ნენეი თვალებამღვრეულიგულანთებული თესბით ხელში,ბაბუი ჯამი ეზოს, ულვაშაწეული,წარსული ჩამადნა ყელში. მთვარე ანათებდა, ხატავდასამას წელს სამასი ფუნჯით,წარსული აწმყოს არ ჰგავდა,ნატაძრალზე ზარი მუნჯი.…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – ნენე ზღაპარს მიკითხავდა
ნენე ზღაპარს მიკითხავდა, ბაბუ თუთუნს ახვევდა,ფეჩი ძირას ფისო იწვა, კუდს კნავილით არხევდა…გარეთ ქარი ფიფქის ფრქვევით მთებს თეთრ კაბას აცმევდა,დათვი ალბათ…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – ნენი
ნენი, გურჯისტანის მიწა ედემია,მაშ, ჭო, ყველამ თურქეთიდან წევდეთ ბათუმ,რაფერ ბუზებივით თვალწინ ირევიან,ჰაიდე, ჩვენ ღელი-პირას, ჩემო ხანუმ!იგზე აცხან აჭარული კიჟინია,სამას-სამას სისხლიანი…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – დიდიხანია ლექსები მტკივა
დიდიხანია ლექსები მტკივა,სკდება და ხეთქავს სიტყვის ძარღვები,ალბათ არ არის ისეთი მტკიცე-რომ წაიკითხავ ცრემლად იღვრები. გარდაიცვალა ჩემი ლექსები,ვხვდები დაკარგა სიცოცხლის “ნიშა”მე,…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – პოეტი
პოეტი, მუზა, რითმები… ნათქვამი, ნასამართალი, გულია ამის უფროსი, მთქმელი და სიტყვა მართალი. თვით კრიტიკოსი რაინდი, ნუთუ ყოველგან მართალი, ლექსის სათქმელი…
Read More » -
ჯაბა გორგილაძე – რა ლამაზია ჩემი სოფელი
რა ლამაზია ჩემი სოფელი, სადაც ბუნება დავიმეგობრე… მე სურნელებას შენგან მოველი, შენი ალერსი დავაგემოვნე. ეს ყვავილები შენთვის ხარობენ, ისმის მდინარის…
Read More »