პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შვენოდა ჰაერს ფოთლების ბნევა ..

    შვენოდა ჰაერს ფოთლების ბნევა,ბაღში არ იყო ფერების ტევა,ტოტების ხმაურსქარი დაკარგულს მოტივს სტაცებდა.ქარი ზღვის პირად აბარბაცებდადაღლილ მეზღვაურს. აქ მშვიდად ეხლა არვინ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შინდისის ჭადრებს

    ორო ჭადარო, წყვილო ჭადარო,შემოხვეულნო შუქთა ბადრებით, –ო, მე არ ვიცი, რას შეგადაროთ,ან უცხოეთში რად მენატრებით?კვლავ გახვევიათ ოქროს ზეწარიდა შემოდგომის მკრთალი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შიშველი

    სიმაღლე ლაჟვარდთა,ვარსკვლავთა სიმაღლე,სიმაღლე ზამბახის! ყელი გაქვთ გედივით მაღალი და სწორი!ოჰ, თქვენს თმებს შეჰფერის დაფნა და ამბორი! ელადა, ელადა!აქ სული ატარებს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე – შიში

    ქალაქში შიშია,ქუჩებს და მოედნებსბურჟედ და მოლჲერადმოედო ხოლერა.და თეთრი ეტლებიმიჰქრიან.სკდებიან კედლები.მე მიფიქრია:ამნაირ დღეებზე ჩუმად დაცბიერად.ცხედრები, ცხედრები…ხოლერა, ხოლერა.და როგორც მხედრები,როგორც ცა-იერად,მეწყერად, სამუმადგვედება…

    Read More »
  • ნანაში ნინა

    გიგა ქავთარაძე – “სო რე”

    ათე ართო სკვამი ნინამიშ რე ვამიჩქჷ დორხველობას,მედინაფე თიში შინა,ბრელ მეთხოზუ თეშ ხელობას … გოჯოგაფუ თიშ მენდულცუმუშ ფანია პეულერიირინტოლ დო ბრელც…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შოთას „უკვდავი“-ს სახელდება ..

    შოთას „უკვდავი“-ს სახელდება ხალხის გულია, ის მღელვარ ზღვაზე მიმავალი მძლავრი გემია, თუმცა რუსთველის სამარეც კი დაკარგულია, ვეფხის პოემა - აი,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შორი ალერსი

    გადამავიწყდა ჩემგან თქმული სიმღერა ძველადდა ახალ ჰანგებს ვეძიებდი ფიქრთ გასართველად. მაგრამ სიმღერა იგი ძველი თან აქვნდა სოფელს,ის არ კარგავდა ჩემს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შორი ყინული კავკასიონის

    გააფთრებული ქაფი რიონის.ცაზე აცურდნენ ლურჯი ტივები.შორი ყინული კავკასიონისნათლდება როგორც ნეგატივები. გააფთრებული მდინარე ყვირის,ის ელოდება შხამიან წარბას,და ნანგრევები მარადის პირისუკვდავებაში პოულობს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შორი ხმა ლოკომოტივის

    მოკლე, შორი ხმალოკომოტივის,გაიჭრა ღამისსიწყვდიადეში.შორს იწია-რა,სივრცეში ჩივისუცებ მომწყვდევასუცნობ ბადეში. ამაოდ ეძებსღამეს დაწრეტილს,ახლოს, მშობლიურს,არა გარეწარს!ისევ დუმილისვამს მრავალწერტილს,და მიაფენს კვამლს,როგორც შავ ზეწარს. მოკლე,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შორს არაა დღე ..

    შორს არაა დღე,როს ბერლინის ტყვეკვლავ იქუხებს: ჰე,აბა ჰე, აბა ჰე!მუსრი ქვეყნის მტერს,მაგ პარაზიტებსჰკა!აბა ჰე, აბა ჰე,ჰე..ბარიკადებზე.

    Read More »
Back to top button