ლიტერატურა
-
მიხეილ ჯავახიშვილი დამპატიჟე
დედა შვილს ჰაერში აბურთავებს, თვითონაც ხტუნავს და შეჰხარის: – ითამაშე, ტიტიკო! იხტუნავე, ბიჭიკო! მამა დაირას აბრახუნებს, ორივეს შესცინის, სტოკავს და…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი პატარა დედაკაცი
1 – სოფიო ქალო, ახალი ამბავი გაიგე? – ჰკითხა ექიმ ქალს სამკურნალოს გამგე ექიმმა სოლომონ ბარავიძემ. – არა, არაფერი არ…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი ფინჯანი
I შუადღე მიღწეული იქნებოდა, როდესაც ორსართულიანი სახლიდან, 12, ლევერის ქუჩაზე, კიდევ ერთი კაცი გამოვიდა და საკონსულოს კარები ბრაზით გამოიჯახუნა. ერთხანს…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი “ქურდი”
ის ამბავი სულ უბრალოდ მოხდა, და თვითონ ამბავიც ისეთივე უბრალო იყო, როგორც მისი ჩამდენის დაობლებული ცხვირ-პირი, ჩაჟანგებული კბილები, მიბნედილი თვალები…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი “ცხრა ქალწული”
ზურაბი ვაგონიდან გამოვიდა და მიიხედ-მოიხედა. ბაქანზე არავინ იყო. არც მისი საყვარელი დაიკო ელენე და არც უძვირფასესი დედა მართა. ის მრავალჯერ…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი “ორი შვილი”
– მაიტა ხელი, გავათავოთ, ოცდახუთმეტი! – ორმოცი მეთქი. – ოცდაათიც არა ღირს, გაათავე. – არა ღირს და, შენ შენთვინა, მეც…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი “პაპა დიმო”
– შვილო რეჯან, როგორა ხარ, გენაცვალოს პაპილო?– ისევ ისე… მცხელა, სიცხე მაქვს.– იქნება გინდა რამე?– არაფერი.-მაინც? იქნება ნაღები გინდა… ან…
Read More » -
აკაკი ჭანტურია – ლეგენდა თბილისის დაარსებაზე
საქართველოს სახელმწიფო განთქმული ყოფილა მთელს ქვეყანაზე. მის ხელმწიფეს ტახტი მცხეთაში ედგა. მცხეთის გარშემო უზარმაზარი მთები და უდაბური ტყეები ყოფილა. ამ…
Read More » -
ჭოლა ლომთათიძე – უსათაურო
И что я поддельной болью считал, Та боль оказалась живая… ჰაინე …ერთბაშად, უეცრად დაბნელდა. ან და შეიძლება ყურადღება არ მიმიქცევია,…
Read More » -
ჭოლა ლომთათიძე – ჰონორარი
…მე დიდი იმედი მქონდა იმ მოთხრობის, რომელიც დიდის გულმოდგინებით გადავწერე, რომ გაზეთში დასაბეჭდად გამეგზავნა. წინეთაც ვსწერდი, რა თქმა უნდა, მაგრამ…
Read More »
