ნოველა
-
არდაშელ თაქთირიძე – არდადეგები
– ჩამოდით, შვილო, ჩვენ რომ აღარ ვიქნებით, აღდგომას საფლავებზე კვერცხი გააგორეთ! თუ გინდათ, კვერცხსაც ნუ გააგორებთ, ოღონდ ჩამოდითო! – გვთხოვდა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ქირურგი
სასწრაფო დახმარების ბრიგადამ ქუჩიდან მიიყვანა. გამოკვლევის დრო აღარ რჩებოდა. სიკვდილ-სიცოცხლეს წუთები წყვეტდა. სხეული ვიზუალურად დაათვალიერა – 45 წლამდე მამაკაცი იყო,…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ეტლი
ტროტუარზე საბავშვო ეტლი მიგორავს. უკან ქალი მისდევს. ორივე ხელით ეტლის სახელური ჩაუბღუჯავს. მოსახვევში სახელურს აწვება, ეტლს მიმართულებას უცვლის. ხანდახან წინ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ქალიშვილი
ზაზა და მაია კლასელები იყვნენ, თან მეზობლები – ერთ ქუჩაზე ცხოვრობდნენ, ერთმანეთისგან 100 მეტრის დაშორებით. კლასშიც, თითქმის ერთად ისხდნენ: წინა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – გუგული
– ოთარ, გენაცვალე, ჩემმა ბიჭმა, პაატამ, პოლიტექნიკური დაამთავრა, ამასწინათ რომ შემპირდი, იქნებ შენთან მოაწყოო! – გაახსენა კოლეგამ სიმთვრალეში დანაპირები. რა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მწვერვალი
დიდი ხნის წინ, როცა ბრძენი კაცები კასრებში და გამოქვაბულებში ბინადრობდნენ, ერთ სოფელში ცხოვრობდა ღარიბი კაცი. ისეთი ალალი იყო, ჭიანჭველასაც კი,…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – შვილი მომავლიდან
უსიამოვნო ხმაურმა გააღვიძა. ოთახში ბოლთის ცემას მოჰყვა. ვერ მიმხვდარიყო, ასე რამ ააღელვა, თითქოს, არაფერი იყო უჩვეულო, თუმცა, გული ცუდს უგრძნობდა.–…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ხმა
ბავშვობიდან ჩამესმოდა მისი ხავერდოვანი, ოდნავ ბოხი, იდუმალების ბურუსით მოცული ხმა. – ის, ხან გმირი აივენჰო იყო, ხან ჯულიეტას სიყვარულით ანთებული…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – საახალწლო
– მე და თოვლის ბაბოს გვეკუთვნის წასვლა, ტო, შენზე უფროსი ვარ, გაიგე ჯიგაროო?! – თქვა თბილისელმა თოვლის პაპამ და თეთრ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – “დიდოსტატის” მარჯვენა
სამშენებლო კომპანია “დიდოსტატს” ვაკეში, ჭავჭავაძის გამზირზე, მაღლივი შენობის ქვედა ხუთი სართული ეკავა. კომპნიას, “დიდოსტატი”, სვეტიცხოვლის ტაძრის ამგებ უტა არსაკიძის გამო…
Read More »
