ნოველა
-
არდაშელ თაქთირიძე – შარი
ზაფხულობით, ბორჯომის რაიონის სოფელ რველში როცა ვისვენებ, მე და ძმები – ლერი და გოგიტა, ხშირად ჩავდივართ მტკვარზე სათევზაოდ. ერთხელაც, ჩავსხედით…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ბაგირი
თვალები დახუჭა და მარჯვენა ფეხი ბაგირზე შედგა. მკლავები გაშალა, სიმძიმე მარჯვენა ფეხზე გადაიტანა. ცოტა ხანს შეყოვნდა, თითქოს ბაგირის სიმტკიცეს ამოწმებსო.…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – სათამაშო
– მე შენ გეტყვი, მილიონებს დაგვიტოვებდა, კოდიც არ ვიცით, რომ გავაღოთო! – წაიბუზღუნა რძალმა და კარადის თაროზე შედგმულ სეიფს მტვრის…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მოლოდინი
ბაკურიანიდან კოხტაგორასკენ გზას თუ გააგრძელებ, საბაგიროს რომ გასცდები და დაბლა დაეშვები, ხუთ კილომეტრში თვალწინ გადაგეშლება ქვაბული, ირგვლივ შემოჯარული გოროზი მთებით…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – პლუშის დათუნია
ყოველ საღამოს, დედა ლოგინში რომ ჩაიწვენდა და ძილის წინ ზღაპარს უყვებოდა, დათუნია იქიდან ახსოვს. მერე, დედა ღრუბელს რომ გაჰყვა ცაში,…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მამალი
ერთ სოფელში, ცხოვრობდა ერთი მამალი. ისეთი ლამაზი და დიდებული, რომ მთელი საქათმის ქათმები მასზე გიჟდებოდნენ. საღამოს მწუხრზე, ბინდი რომ ჩამოწვებოდა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მკერავი
დგ..დგ..დგ..დგ..დგ..დგ ბრუნავს ძველი “ზინგერი”. თითებს შორის გარბის ნაკერის ზოლი. შეკეცილი მარჯვენა ფეხი გამალებით აწვება პედალს, მთელ სიგრძეზე გაშვერილი მარცხენა ფეხი…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – კონფუცი
ძველად, ჩინეთში, ქინის სახელმწიფოს ქალაქ იონგში, ცხოვრობდა ერთი კაცი – მაო-ძინ. მდიდარი კაცი იყო მაო-ძინ, ნაყოფიერ მიწებს ფლობდა და, როგორც…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – რქები
ბატონი ჯუმბერი კათედრის გამგე იყო. 50 წელს გადაცილებული, ცოლის მოყვანას არ ფიქრობდა, მეცნიერებას გადააყოლა პირადი ცხოვრება. ისე, ახალგაზრდობაშიც არ ედგა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ტერორისტი
ღმერთი შენთანაა, შენ მისი რჩეული ხარ, დღეს, მზის ჩასვლისას, წარსდგები ალაჰის წინაშე, როგორც მუჰამედის არმიის მხედარიო, მიანიშნებს ზეცისკენ აღმართული საჩვენებელი…
Read More »
