ნოველა
-
არდაშელ თაქთირიძე – მკვლელი
-რად მოკალი პეტოს დედა?! -მე არ მომიკლავს! -მაშ ვინ მოკლა?! არ მოუკლავს, არ ახსოვს, არ უნდოდა… ყველაფერი იმით დაწყებულა, რომ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – იტალიური ეზო
ოთხივე მხრიდან სხვადასხვა ასაკის, სიმაღლისა და პროექტის, უფრო კი, უპროექტო სახლებით შემოსაზღვრული ეზო, ქუჩიდან თაღიანი შესასვლელით, სართულზე თითო ტუალეტით, ეზოს…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე –ნადარბაზევის ტბა
– ეს აქ საიდან მოვიდაო? – იკითხა ბიჭმა ანკესის ტივტივასთან მოცურავე განავალზე. – ხო, მაგაზე კარგ ამბავს მოგიყვებითო! – თქვა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ბორკილები
ჩუქ-ჩუქ, ჩუქ-ჩუქ, ჩუქ-ჩუქ!.. უკან მიჰქრიან დათოვლილი ხეები, ბუჩქები, მინდვრები… თოვლი. თვალუწვდენელი სითეთრე ყველგან… დალიანდაგებული „ბუშლატები”, „უშანკებიდან” გამოყოფილი სიცივისაგან აწითლებული ცხვირები……
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – ბედის ვარსკვლავი
დიდხანს მალოდინა, მაგრამ ბოლოს მოვიდა. საუბრით გატაცებულნი ისე გავცდით სოფელს, არც კი გაგვიხსენებია, რომ უკვე გვიანი იყო. რა დაგვღლიდა, მაგრამ…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – ბიძაშვილი
მე შენ არასოდეს მენახე, მაგრამ მაინც ძალიან მენატრებოდი.ეს ნატვრა ჯერ ჩემში ჩუმად მიმალული, გაურკვეველი და მთვლემარე იყო, მაგრამ იგი გამძაფრდა,…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – დათვის ხაფანგი
გეგონება ყვავილები მოისხაო, ისე დაწითლებია ნეკერჩხალს ფართო, ძარღვიანი ფოთლები.წიფელის ფოთლებიც დაყვითლებულან, მაგრამ ისინი ფერიცვალებისთანავე კვდებიან და უსულო ფარფატით ცვივიან დედამიწაზე.ნეკერჩხლები…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – დარდი
ჩვენი სახლი სოფლის განაპირას დგას. საკარმიდამოს იქით შქერებია, მერე პატარა, ტიალი კორდი, ქვემოთ კი _ ჭოროხი.მდინარის გაღმა ჩვენი სოფლის მეორე…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – დღე კაცისა
მთელი ორი თვე ლოგინიდან არ ამდგარა. მერე იფიქრა: ალბათ, ყველაფერი გათავდა, ბოლოს და ბოლოს, ოთხმოცისა ვარ… რაღას გავუძლებ ამდენ ავადმყოფობასო.მაგრამ…
Read More » -
ფრიდონ ხალვაში – ემსილეს ბედი
დაღამდა, დაბნელდა. გარეთ წვიმამ, ქარმა, სიცივემ იმატა. ყველანი შინ ვიყავით, უფროსი და _ ემსილე კი არსად ჩანდა. მისი ალერსი და…
Read More »
