მოთხრობა
-
არდაშელ თაქთირიძე კრასოტკა
მოსკოვში მივლინებით ჩასულ დათოს “რეჟანსის” სასადილოს ავეჯი უყიდია და ნორიოელ “რეისავიკ” ელგუჯასთვის გამოუტანებია. ელოდა დათო ელგუჯას ზარს და რომ აღარ…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე ობლის კვერი
ზოლიან პიჟამაში ჩაცმული მამაკაცი აგურებს ურიკაზე დებს და ეზოს ერთი კუთხიდან მოპირდაპირე კუთხეში გადააქვს. იქ გადმოცლის და მწყობრად ალაგებს კედლის…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე გერისო
მხიარულო ბატონებო,ვარდო ბატონებო,თქვენი გზა დაილოცება,დიდო ბატონებო, – ჩურჩულებს დედაბერი ავადმყოფის სასთუმალთან…***პირველი კლასი თბილისში რომ დავამთავრე და არდადეგებზე სოფელში წამიყვანეს, დედაჩემის…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე ოთო
ეს ჩემი ბიჭია, ოთო, თუმცა, რაღა ბიჭი, უკვე კაცია. იცით რა ვაჟკაცია, ენაცვალოს მამა! *** მე და ოთო ბავშვობის მეგობრები…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე ანდრომედას შვილები
უკვე მეშვიდე კლასშია, მაგრამ ისევ უკან დავდევ. ყველამ იცის ჩემი მდგომარეობა და ამიტომ, სკოლის დირექტორმა, გამონაკლისის სახით, ნება დამრთო, რომ…
Read More » -
გოდერძი ჩოხელი ველური ყვავილების თაიგული
შემოდგომამ ყვითელი ფერხულით ჩაიარა გუდამაყრის ხეობაში. ჩამოთოვა. ჩამოთეთრდა საჯიხვეები. მერე უფრო ქვემოთ ჩამოიწია თოვლმა. აცივდა. დღე დამოკლდა. გუდამაყრელებმა საშემოდგომო საქმეები…
Read More » -
გოდერძი ჩოხელი თამარ დედოფალი
გთხოვთ, ნუ მოსძებნით თამარის საფლავს, იგი დამბადებელმა ხელში აიყვანა და მზის სხივად აქცია… მანამდე კი შეიძლება იმიტომ მოავლინა განგებამ დედოფლად,…
Read More » -
გოდერძი ჩოხელი დედის ჩიქილა
ცას პირი მოსტყდა და მთელი ზაფხული გადაუღებლად წვიმდა. თიბათვის დამდეგს მოქუფრული სახე მოიწმინდა ცამ და როგორც მოსარჩენად გამზადებული ნაჭრილობევი შეიკრავს…
Read More » -
აკა მორჩილაძე აბანოს ყუთი აპრილი – მარტი
(პატარა წიგნი სიკვდილის შესახებ) თავადი კიდევ ერთხელ გადავფურცლე ეს წიგნი და პირველი წინადადება წავიკითხე: “გაზაფხულის ზღვა წყნარია. ტალღებზე, თითქოს ბალიშებზე,…
Read More » -
აკა მორჩილაძე – მეფე და მე
(ავტობიოგრაფიის ნაწყვეტი) ჩვენი ბავშვობის გაცინებული უფროსი, პარადებზე დანახული კაცი. ცხოვრებაში სულ ერთხელ დავინახე მეფე. თბილისობის დროს, რომელიღაც აღდგენილი სახლის აივნიდან…
Read More »
