მოთხრობა
-
შოთა ჩანტლაძე – ქალი
ვიცი, თქვენ უმიზეზოდ გამოხვედით ქუჩაში. ეხლა მიდიხართ ნაბიჯით მიზეზიანით. მიდიხართ მაღალი, მიდიხართ ზორბა, მაღალი თეძოებით და მაღალი ფეხებით, ყელით თეთრით…
Read More » -
შოთა ჩანტლაძე – ჭადრაკის მსხვერპლი
გაზაფხულის გრილი ღამეა. ბაღის ბოლოში ვზივარ. გავცქერი თითქმის მიძინებულ ქალაქს და ვოცნებობ. ოცნებაში აღიმართა ჩემი ფიგურა, რომელმაც ტუჩები აამოძრავა და…
Read More » -
როსტომ ჩხეიძე – მეზღვაური უნაგირზე
ამ სახელწოდებით ჯეკ ლონდონს მემუარების შექმნა ჰქონდა განზრახული. მემუარები დაუწერელი დარჩება, მაგრამ ეს სახელწოდება მაინც არ დაიკარგება და ირვინგ სტოუნი…
Read More » -
ვახტანგ ჭელიძე – ივანე მაჩაბელი
ჯოხისცხენიანი მხედარი ხედავ, ამ სიბერეში რა დაუდგრომელი ხასიათი დაიჭირა!მეფე ლირი. თოვს. ბარდნის. მსხვილი ფანტელები ზანტად ეცემიან თეთრად გადაპენტილ ეზოს. ასწლოვანი…
Read More » -
რეი ბრედბერი – კაცი
კაცი კაპიტანი ჰარტი რაკეტის ლუქთან იდგა. ლუქი უკვე გაეღოთ. რატომ არავინ მოდის? – იკითხა მან. საიდან უნდა ვიცოდე, კაპიტანო? –…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – პანასონიკი
თეთრ კაბაში გამოწყობილს, კლასელები დაბადების დღეს მიულოცავენ, ირგვლივ შემოეხვევიან, ყვავილებს მიართმევენ. როგორ უყვარს ყვავილები… არ მივიდნენ… ის კი, ფანჯარასთან იჯდა…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – გარდასახვა
– ბატონო გურამ, ბატონო გურამ, დილა მშვიდობისა, მე ჯუბა ვარ, თქვენი მეზობელი, lll სადარბაზოში რომ ვცხოვრობო! – ყოველ დილით, ავტოსადგომთან…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ჭორი
– რა დაემართა ორი შვილის დედას, მშვენიერი ქმარი ჰყავდა, სხვას რომ აეკიდაო?!– შენ რა იციო?!– როგორ, არ გაგიგია, მთელი უბანი…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – მარიტა
ცირკის ჩამოსასვლელის მეორე მხარეს, შიშველი პრომეთეს ძეგლი რომ იდგა და მერე ბორჯომის პარკში გადაიტანეს, ხიდის თავში, სკამზე, მოკლე, წითელ კაბაში…
Read More » -
არდაშელ თაქთირიძე – ერთგულება გულისა
გვიან ღამით, სახლში მისულს, მკერდზე თავს მიადებს. თამ-თა, თამ-თა, თამ-თა – რითმულად ძგერს თორნიკეს გული. ის კი, ცოლს ხელებს შემოხვევს…
Read More »
