მოთხრობა
-
რევაზ ინანიშვილი – ზეიმი სხვენში
– მოაქვთ, ბიჭებო, მოაქვთ! რა მოჰქონდათ, ან ვინ იძახდა ამას, არ იკითხავთ? კაკლით სავსე ვეება ტომარა მოჰქონდათ პაპა სოლომონს და…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – თეთრი ყანჩა
I გოგი, მეექვსეკლასელი ფერმკრთალი, მაღალი ბიჭი, ბაღში შევიდა. ბაღი დათოვლილი იყო, თანაც ისევ თოვდა: მშრალი, მსუბუქი ფიფქები უწესრიგოდ ბორიალობდნენ ბურუსიან…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – თეთრცხვირიანი და შავცხვირიანი
ციყვი ხომ გინახავს, დახატული ხომ მაინც გინახავს? აბა, მაშ ავდგეთ და პირდაპირ ის ამბავი დავიწყოთ, რომელიც ციყვების ერთ ოჯახს გადახდა.ციყვების…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – თოთია ჩამოვიდა
თოთია ჩამოვიდა. ოთხ თვეზე მეტია, რაც სოფელში აღარ ყოფილა და დღეს ჩამოვიდა. ეს ოთხი თვე სულ ქალაქში იყო, სკოლაში დადიოდა,…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – თოთიაურების კუნძული
I არის ერთი პატარა წყალი, ძაღლუაანთ ხევი. არავინ იცის, ვინ იყვნენ ეს ძაღლუაანი, სად ცხოვრობდნენ, როდის, რაღა მაინცდამაინც მათი სახელი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – თოჯინის თვალით ხაშმი
ჩემი სამშობლო სოფელი ხაშმია. ეს სახელი მაინცა და მაინც საამაყოდ არ ჟღერს, საბა მას „ავჰაეროვანსა და უმაშუნოს“ უწოდებს; ბებიაჩემი ნინოც…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – კატა და მე
შევედი ბაღში. დავჯექი დიდი ჭერმის ქვეშ, დავინახე წითლად დაზოლილი მზისფერი კატა. ეს კატა წინადღეს მოვიდა ჩემთან, ჯერაც ისევ კნუტი, დახვეწილი,…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – კაცები
გოგია ხევს გამოღმა ცხოვრობს, ბახა – ხევს გაღმა. პირიქითაც შეიძლება ითქვას, ხევს გამოღმა ბახა ცხოვრობს, ხევს გაღმა – გოგია, ეს…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – კეთილი მიწა
დღეს ოქტომბრის ოცდაათია, მზიანი დღე, ოცდა-ხუთში კი ძალზე მოკირჩხლა. დილით რომ ავდექით, თითქოს თხელი თოვლი მოსულიყო, მქრქალი ლურჯი ბურუსიციდგა. ქალები…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – კიტრის ქურდი
შარშანწინ დაქვრივებული ირინე თეთრაშვილის ბიჭი, აფრია, მიხაკო ჯალიაშვილის ვენახში გადაიპარა. მიხაკო ჯალიაშვილი, მეძროხეობის ფერმის გამგე, ყოველ წელიწადს საადრეო კიტრს თესავდა,…
Read More »
