მოთხრობა
-
რევაზ ინანიშვილი – გუგა და ბუბა
ცხოვრობენ ჩვენს ქალაქში, საბურთალოზე, ძმები – გუგა და ბუბა. ახლა გუგა რვა წლისაა, ბუბა შვიდისა. გუგა მეორე კლასში დადის, ბუბა…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – გუთნის სალესავი
რა ახსოვდა პაპას ყველაზე კარგად თავისი ბავშვობიდან? რა და, პირველად რომ წაიყვანეს გუთანზე მეხრედ. როგორც ყველაზე პატარა, ყველაზე თვინიერი და…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – დედა და მამა
დედაჩემი თამარი მამულაშვილების ქალი იყო, ისიც ხაშმელი, ისიც ქვემოუბნელი. მამამისს, გიორგის, ზემოთ უკვე ვთქვი, მეტსახელად ლიტრიძირს, სამი შვილი ჰყავდა, ორი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – დედუნა
სარკმელთან მჯდარმა დედუნამ თავი ასწია. მთელი ხეობა ნესტისფრად ჩაბუნტებულიყო, წვიმაც მოდიოდა, – მოშავო, ალმაცერი. შემოღობილებთან ოსურაულთა რძალი გაშლილ ხელებს აქანავებდა…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – დიდთავა ბიჭი და ცისფერთვალა გოგონა
თოკზე სარეცხი შრებოდა. თოკის ქვეშ პატარა, დიდთავა ბიჭი იდგა და თვალს ადევნებდა, როგორ ბერავდა, მაღლა ეწეოდა და ატკაცუნებდა ნიავი ქათქათა…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ეთერი
ამ სოფლიდან ყველანი წავიდნენ, ზოგნი ქალაქში, ზოგნიც აქვე ახლოს, ბარის სოფლებში. მართალია, ათიოდე სახლი ჯერ ისევ სახურავმთელი დგას, მაგრამ სამი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ერეკლე მეფე და ანანურელი ულამაზოები
კრწანისის ომში დამარცხებულმა ერეკლე მეფემ, რამდენიმე თანმხლებთან ერთად, არაგვის ხეობას შეაფარა თავი. დღესაც არავინ იცის, სად იმყოფებოდა სამ დღეს, მეოთხე…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ზამთარი
პაპაჩემი ძველი ყაიდის კაცი იყო. ახლა ასეთებს იშვიათად შეხვდებით! წერა-კითხვა ხარის ბეჭზე ესწავლებინათ, ორი დუქანი კი ჰქონდა: ერთი ზემოთ, სოფლის…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ზამთრის ზღაპარი
მაღალი, სევდიანი მთის ძირას დაბურული ტყე იყო. ტყეში შვლები და ირმები დანავარდობდნენ, ტყის პირას კი ხის პატარა სახლი იდგა და…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ზამთრის პატარა ილუზიები
I სოფლის სკოლაში რომ ვსწავლობდი, ძალიან ადრე ვიღვიძებდი. ლოგინიდანვე მივწვდებოდი ფანჯარას, ფარდას გავწევდი და თუ ბნელოდა, წიგნს ავიღებდი, ისევ ჩავთბუნდებოდი…
Read More »
