მოთხრობა
-
ნუგზარ შატაიძე – ვენახის ანგელოზები
ახალშეწამლული, ჯერ ისევ სველი ვაზი მზეზე სხივის. ძირს დაშვებულ, სისველისაგან დამძიმებულ ფოთოლს შაბიამნის წვეთები სცვივადა ფხვიერ მიწაში იჟონება. სიჩუმეს მხოლოდ…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – 9 მარტი
ნავთის სუნით აქოთებულ ცივ ოთახში დედა ბიჭს აბანავებს ბიჭი არც ისეთი პატარაა ეს ამბავი დღესაც ორმოცდასამი წლის შემდეგაც არ ახსოვდეს…
Read More » -
ნუგზარ შატაიძე – გიო
განა ქალაქში კი არ არი წესივრობა, ქალო! აგე, ენაცვალოს ბებო ჩემს გიოსა – ჭკვიანი, ჭკვიანი, რო მეტი არ იქნება! ნეტა…
Read More » -
ვაჟა-ფშაველა – ნიჭიერი მწერალი
(არახალიაძველია) საჭიროდ ვრაცხ ამ თავიდანვე გავაფრთხილო მკითხველი, რადგან სიტყვას „მწერალი“ როცა ვხმარობ, ვიგულისხმებ პოეტს, ბელეტრისტს, დრამატურგს. ვინ არის ნიჭიერი მწერალი? ვის დაერქმის…
Read More » -
ვაჟა-ფშაველა – კოსმოპოლიტიზმი და პატრიოტიზმი
ზოგს ჰგონია, რომ ნამდვილი პატრიოტიზმი ეწინააღმდეგება კოსმოპოლიტიზმს, მაგრამ ეს შეცდომაა. ყოველი ნამდვილი პატრიოტიკოსმოპოლიტია ისე, როგორც ყოველი გონიერი კოსმოპოლიტი (და არა…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – რა გითხრათ? რით გაგახაროთ?
აჰა, ერთი კიდევ ახალი წელიწადი… რა მოვულოცოთ ჩვენს თავს, ქართველნო? რა გვაქვს დღეს სასურველი, რომ დავიკვებოთ და შევირჩინოთ, რა გვაქვს…
Read More » -
აკა მორჩილაძე “უპატრონო ძაღლების პირადი ცხოვრება”
“დავიწყოთ ისე, როგორც იწყებდნენ რომანტიზმის ეპოქაში. ბნელი და ქარიანი ღამე იყო. მე ვბრუნდებოდი ერთი გაწელილი წვეულებიდან. თოვდა და ციოდა და…
Read More » -
გოლი თარაყი – სახლი ზეცაში
ცუდი ზაფხული იყო, ცხელი, უწყლო, უშუქო. იყო ომი, შიში და სიბნელე. მასუდ დ. თითქოს შფოთიან ძილბურანს მისცემოდა. აფორიაქებულმა და დაბნეულმა,…
Read More » -
გოლი თარაყი – შემირანის ავტობუსი
სამოცდამეათე მარშრუტის ავტობუსი ჩვენს მისვლამდე იძვრის ადგილიდან და გვშორდება, ჩემი პატარა გოგონა ცოტა ხანს მისდევს მას და მოსახვევთან იმედგაცრუებული ჩერდება……
Read More » -
გოლი თარაყი – მამიდები
ის-ის იყო, ზაფხული იწყებოდა, რომ მამიდები – მამიდა ნაზი და მამიდა მგელი – ვერასდროს რომ ვერ დაადგინე, ჩვენთან რა კავშირი ჰქონდათ, ფერად-ფერადი ფუთებითა და…
Read More »
