მოთხრობა

  • აბასთუმანი, 1985

    ალექსანდრე მჭედლიშვილი – მიუყვება კაცი ბილიკს

    “აფრიალდნენ საზღვარზე შავზე შავი სვავები–ყუმბარმტყორცნელები,მძიმე თვითმფრინავებისურთ, რომ გადმოანგრიონ ხალხის ნახნავნათესებიქალაქები სოფლები გზები უდიადესი” გალაქტიონ ტაბიძე ქართულმა შენაერთებმა ერთი, ორი დღით…

    Read More »
  • ვასილ ბარნოვი – ყვავილებში

    სევდის ბარს შეველ შენაღონები, მოკრეფად მსურდა ვარდის კონები! 1 “ჩაყვითლებული კუზიანი კი იდგა დარჭმულ ისართან. ძარღვიანი თითები გადაეჭდო ერთმანეთზე და…

    Read More »
  • 1902, Cavalier Devant La Case, მხედარი. პოლ გოგენი. Paul Gauguin

    ალექსანდრე მჭედლიშვილი – ბეღურებთან ერთად

    გვიანი შემოდგომაა, თითქმის ზამთრის პირი. ღამეა, კარავში ჯარისკაცები წვანან. კარვის კარები და ფანჯრები დახურულია. ღამის სიჩუმეს და წყვდიადს ბუკნაჭოტის კივილი…

    Read More »
  • ვაჟა-ფშაველა – ამოდის, ნათდება!

    ვინ ამბობდა ამას? სად ან როდის? ღამეა. თოვლით გადალესილა მთა-ბარი; სულშეხუთულია, ისე შებოჭილი, რომ დედამიწის ძვლებს ჭყრიალი, ჭახჭახი გააქვს. ბუნება…

    Read More »
  • ვაჟა-ფშაველა

    ვაჟა-ფშაველა – ამირანის ხმალი

    იგივეა, დაბერებულა: თმა გასთეთრებია, წელშიც ცოტად მოხრილა. უზარმაზარი კონა მოიტანა შეშისა და კერის პირას დაყარა. – ოჰ, ძალიან დავიღალე, –…

    Read More »
  • ვაჟა-ფშაველა – ბათურის ხმალი

    I ბათური ფშავში, თავის სამშობლოში, საკაცით მოიტანეს ბრძოლის ველიდან თანამოძმეებმა და დიდის ამბით მიაბარეს მშობელ მიწას. მოზარეთა ზარი დედამიწასა სძრავდა,…

    Read More »
  • ფრანც კაფკა – სადამსჯელო კოლონიაში

    „ეს მეტად თავისებური აპარატია,” – უთხრა ოფიცერმა მკვლევარ მოგზაურს და მისთვისკარგად ნაცნობ აპარატს აღფრთოვანებული მზერა შეავლო. მოგზაური, ეტყობოდა,მხოლოდ ზრდილობის გამო…

    Read More »
  • ვაჟა-ფშაველა – ბუნების მგოსნები

    I შაშვი ამჟამად თავისთავს გამარჯვებულად სთვლიდა. აღფრთოვანებული იყო: ღმერთს, ტყეს, მთებს, ცას, დედამიწას, – ყველაფერს მადლობას სწირავდა; მას აღარავინ სძულდა.…

    Read More »
  • ვაჟა-ფშაველა – გასამართლებული ჩიბუხი

    I გაითქვა. ღვაწლით შემოსილი, დიდებული, სახელოვანი იყო ეს ჩიბუხი. პატრონს, ღვთისუნელს, კიდეც იმიტომ უყვარდა და ეტრფოდა, პირიდან არ იშორებდა, მძინარეს…

    Read More »
  • ალექსანდრე მჭედლიშვილი – მოხერხებული პაპა მელა

    ბუხრის, მილიდან ამოსული კვამლივით გაიწელა ზამთარი. მის დსასრულს ბოლო არ უჩანდა, არც ეს ყინვები და ქარები მიილია. კიდევ კარგი დიდთოვლობა…

    Read More »
Back to top button