„თითქმის ვიბრანიუმი“: მეცნიერებმა აღმოაჩინეს ლითონი მომავლის ელექტრო მოწყობილობების შესაქმნელად
ფანტასტიკის ჟანრის ნაწარმოებებში ხშირად ვხვდებით სხვადასხვა ელემენტისა და ნივთიერებების აღწერილობებს, რომელთა გამოყენებით კაცობრიობა ახდენს მკვეთრ ნახტომს ტექნოლოგიურ განვითარებაში. რეალურ ცხოვრებაში საქმე გაცილებით რთულადაა, თუმცა დროდადრო ასეთი რამ მაინც ხდება. სავსებით შესაძლებელია, რომ ჩვენ ვდგავართ ასეთი აღმოჩენის ზღვარზე: აღმოაჩინეს ლითონი, რომელიც მკვეთრად გააუმჯობესებს ელექტრონული მოწყობილობების მუშაობას.
ახალი მასალა მომავლის ელექტრონიკისთვის
აღმოჩენის უკან დგანან ავსტრალიის ახალი სამხრეთ უელსის უნივერსიტეტის მეცნიერები, ახალ მასალას კი წარმოადგენს ვოლფრამის დითელურიდი კრისტალურ ფორმაში, რომელიც ოთახის ტემპერატურაზე ფლობს როგორც ლითონის, ისე სეგნეტოელექტრიკის თვისებებს. იმისათვის, რომ გავიგოთ, ეს რა არის, საჭიროა გავერკვეთ, რაში მდგომარეობს მისი უნიკალურობა.
მაშ ასე, სეგნეტოელექტრიკები, მარტივად რომ ვთქვათ, არის მასალები, რომლებიც ერთდროულად შეიძლება იყოს ისეთი ნივთიერებები, რომლებიც არ ატარებენ ელექტრო მუხტს, ასევე ნივთიერებები, რომლებსაც შეუძლიათ ელექტრობის გატარება გარკვეულ პირობებში. ამასთან, თუკი ზოგიერთ მასალაში ელექტროგამტარუნარიანობის გაჩენისთვის ელექტრონული ველია საჭირო, მოცმეულ შემთხვევაში მისი საჭიროება არ არსებობს.
ახალი ნივთიერება შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას ნანოელექტრონული კომპიუტერების მეხსიერების შემუშავებაში, მაღალი წარმადობის პროცესორების შექმნაში, RFID-ბარათების, მაღალი სიზუსტის სამედიცინო ტექნიკაში, ინფრაწითელ კამერებსა და სხვადასხვა ტიპის სენსორებში.
რაში მდგომარეობს ახალი მასალი უპირატესობა
ამჟამად ელექტრონულ მოწყობილობებში გამოიყენება ნახევრადგამტარი მასალები. მათი პოტენციალი საკმაოდ შეზღუდულია და უფრო მძლავრი მოწყობილობების შექმნისთვის საჭიროა რაღაც ახალი. ზემოთაღწერილი ვოლფრამის დითელურიდის მსგავსი მასალები ამისთვის იდეალურია: ისინი ნახევრადგამტარ მასალებზე ბევრად ეფექტურია და შედეგად შესაძლებელი იქნება რამოდენიმე ასეულჯერ გაიზარდოს ელექტრონული მოწყობილობების წარმადობა.
მარტივი შედარება: თუკი ამჟამად რთული გამომთვლელი მოწყობილობისთვის სილიკონის პროცესორებით გამოტენილი მთლიანი „კარადებია“ გამოყენებული, ახალ მასალაზე გადასვლის შედეგად მთელი ეს სიმძლავრე შესაძლებელი გახდება მოთავსდეს ერთ პატარა დაფაზე წარმადობის დონის დაკარგვის გარეშე.
მსოფლიოში ერთ-ერთი უმძლავრესი კომიუტერული სისტემა ხელოვნური ინტელექტის ბაზაზე – IBM Watson. სავსებით შესაძლებელია, რომ მომავალში ასეთი მძლავრი სუპერკომპიუტერი მოთავსდეს ჩვეულებრივ სისტემურ ბლოკში
ახალი მასალის წყალობით შესაძლებელი იქნება შეიქმნას გაცილებით მაღალი წარმადობის მინიატურული ელექტრო მოწყობილობათა ნაკრებები, უფრო ჭკვიანი რობოტები და ა.შ.
