პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე შენ გვიანდები
შენ გვიანდები,
სხვა ხომალდები მოადგნენ ნაპირს,დაუშვეს აფრა
და ჩაჰყურებენ მძინარე მაპირს კრეისერების მძიმე ლანდები,
წითლად ნანთები ზღვა იზმორება, ქაფის გორები არ ძრავს ფრეგატებს
და სიშორეში ჰაეროვნად ლილიანდები
ოქრო ნანთები.
დაძრა მუქარამ და აელვარება შენს ირგვლივ ქაფზე
ათასი ალი, ათასი ლალი და უმძინესი ბრილიანტებში.