“გზაზე ერთ კაცი მიდიოდა” ის ნაწარმოებია, რომლის კითხვის დროს სიმართლის მწარე გემო გრჩება ტუჩებზე… ფარნაოზი არსებულ პირობებში დამარცხებისთვისაა განწირული, მაგრამ მისი სულის წადილი უკვდავია. ის ლეგენდარული იკაროსის მეგობარია, ყველა გამოუსწორებელი მეოცნების, ადამიანის რეალურ უმწეობასთან შეურიგებელი ყველა მეამბოხის ღვიძლი ძმა.”
