პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე – გაოცდა უფრო

გაოცდა უფრო, გაოცდა უფრო,
თვალები უფრო გადაირია;
არ მოაკლდება სიტყვა საუბრო,
ის კი ფიქრობდა რანაირია.

მას არ მოსწყინდა ყოფნა მზიურის,
ვეფარებოდი სავარძელს სახით,
და მუსიკალურ უვერტიურას
მასმენდა მისთვის, რისთვის მეძახით.

მე არ მასვენებს ბაიის ბგერა.
და ანგელოსთა ნაზი პროფილი,
თვალები ლურჯი, დალალი ქერა,
ბაგე ატმებად გადაპობილი.

Related Articles

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

Back to top button