პოეზია

გალაკტიონ ტაბიძე ყორანის ცრემლები

ყორანს ცრემლით უმძიმს უპე –
როგორც შავი ყვავილი;

  • დავიღუპე, დავიღუპე, –
    ისმის მისი ჩხავილი.
    ნისლი, წვიმა, თრთიან გარედ
    უბინაო ბავშვები.
    მეცოდება ვიღაც მწარედ,
    ვიღაც ხელ-განაშვები.

Related Articles

კომენტარის დამატება

Back to top button