გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენში და მათთან

რას, რას იპოვი
აქ საზღვარგარედ,
რომ ის ჩასთვალო
მზედა და მთვარედ.
არ ღირს მსოფლიოს
მთელი სიმდიდრე
ერთ გაქროლება
სამშობლო მხარედ.

იქ ხომ გზა ცრემლით
არ ინამება,
არც სივრცეებზე
სწუხს შეღამება;
ჩვენში არც მწარე
მარტოობაა,
არც სასიკვდილო
არის წამება.

სტუმართმოყვარე
ჩვენ გვაქვს სახლები,
მათ ხალისიან
ღიმს ეახლები;
დეე შორიდან
კიოდეს ჭოტი
და თავგადაკვლით
ყეფდენ ძაღლები.

ჩვენი გზა ცრემლით
არ ინამება,
არც სივრცეებზე
სწუხს შეღამება.
დიდი ხანია
გათენდა, გულო,
დიდი ხანია
გაჰქრა წამება.