როდესაც ყველას სძინავდა

გალაკტიონ ტაბიძე – როდესაც ყველას სძინავდა

ბინაზე ვბრუნდებოდი ღამით,როდესაც ყველას სძინავდა;ჩვეულებრივად,უნდა ავსულიყავი მთაზედა გზაში მთელი საათობითშემეძლო მეოცნება,ფანტომივით მსუბუქიქალაქით.მოფენილა ელვარე სანთლები.ეხლა მძინარე,როგორც სპეტაკი და ცისფერიმდინარე,სარკესავით ნათელი,მბრწყინავი, როგორც…

Read More »