გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შენ ყოველთვის კარგი ხარ

    შენ ყოველთვის კარგი ხარ.ფოთლები შრიალებდენ მწუხარე –სალამი ნათელ განცდას.ირგვლივ სიჩუმეა, მაგრამ სუნთქვა მიძნელდება.სიმღერა-მარში.მე მწყურია სიხარული.მე მწყურია იავ-ნანა.აჰ, რატომ შევხვდით ჩვენ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შუაღამისას

    შუაღამისას ჩემს სარეცელთანრაღაც უცნობი მესმის ვედრება,თვალთგან ჩვენებას ცრემლები სცვივა,განთიადისას კი მიდის, ჰქრება. და მწუხარე ჟამს მარტოობისასსული არ მშვიდობს, გული არ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შუაღამისას, როცა მიდამოს ..

    შუაღამისას, როცა მიდამოსშემოხვეოდა მწუხარე ბინდი..მებრძოლთ საფლავებს მივუახლოვდი,პირ-ქვე დავემხვე და ავქვითინდი.„სწორ-მეგობრებო, – ვიმეორებდი –გამოიღვიძეთ, არ გეყოთ ძილი?ისევ ქვითინებს ხალხი მშრომელი..ისევ ხმაურობს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე შურიანი პოეტი

    არ მეძინება. თვალბოროტი და აბეზარიმღრღნის მწუხარება. ძლიერია სულში ანთება.დუმილი ბნელი დამზუზუნებს როგორც მეზარე,წარსულისაგან მე ნაცნობი ხმა მელანდება:„ფიქრობ, ჩვენს შორის ყველაფერი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩემი ვარსკვლავი

    ჩემი ვარსკვლავი, სატრფოო, ცის თაღზე შუქად რომ ადის,შენი ღიმილის შუქია, გამათბობელი მარადის. ჩემთვის სიმღერა, შვენებავ, შენი ხმა არის ნარნარი –დიდება…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩემო მადონნავ!

    გულატოკებით,ტკბილ ფიქრთა გზნებით,ზეშთაგონებით,ციურ ოცნებით,გაქანდაკებდა მხატვარის ხელი.მაგრამ ეს გრწამდეს,ვინც უნდ გხატავდეს,ჩემდენ სიყვარულსვერ იგრძნობს აღძრულსთუნდ ღმერთი იყვეს, თუნდ რაფაელი!ვერა, ვერ ვუცქერ გულდამშვიდებითოცნებით…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩემო მენავე

    ჩემო მენავე, შენი ფიქრიდა შენი ზრუნვაგაუზიარე შენს მეგობარს:მშფოთვარე ზღვასა.ნუ შეგაშინებს მისთა ტალღათმრისხანე ბრუნვა,გულს ჩაუკვირდი და მიზეზებსსხვასა და სხვასა.ნუ გამაგონებ ნურასოდესჰანგებს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩემს ყრმობის ხანში

    ჩემს ყრმობის ხანშიმე აფხაზეთშიმიყვარდა ასვლაუცნობ ბილიკით,რომ დავმტკბარიყავცად ანაზიდისჩუქურთმებითადა ბაზილიკით. მიყვარდა მთებიუზარმაზარი,მიუვალი დაუცნობი გზები,უუძველესიიგი ტაძარი,უმშფოთარესიის ხეობები. მოგზაურობასიძნელით სავსეჩემთვის არასდროსარაა ძნელი,როდესაც იციგადიფრენს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩემს ძვირფას შინატეხელს

    ცხოვრება შენი, კარგი, კეთილი…სახელოსნოთი კარჩაკეტილი.არ გახსოვს ლუვრი, ნიუ-იორკი,არცა პარიჟი, ჩემო გიორგი.არც საჭიროა, ის არის ცრემლი,შენ კი ცხოვრების გახურებს გრდემლიდა სიყვარული…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩემს წინ ცაცხვის ხეს ..

    ჩემს წინ ცაცხვის ხეს მაღალ მწერვალითგადაეშალა მძლავრი რტოებიდა შრიალებდა მძიმე შრიალით,როგორც გაფრენილ არწივის ფრთები…

    Read More »
Back to top button