გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – რუსთაველი პარიზში

    გალაკტიონ ტაბიძე – რუსთაველი პარიზში

    ეს წელი ჩემთვისარის კანდელიუფრო ელვარე,ბადრი, წითელი,უფრო მხნე, ვინემგზა შარშანდელი,თუმც არა როგორცშარშანწინდელი! ეს წელიწადიდა ეს საათიშარავანდედი არისმთელ დროთა!ეს არის შვიდასორმოცდაათიწლის მოზღვავება:ეს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – რუსთავი

    გალაკტიონ ტაბიძე – რუსთავი

    თვით ფოლადი ჟღერს, მღერის:ვით არ მოელხინება –აქ არავინ ერთ ადგილსარ დგას, არ იყინება. რუსთავსაც მზე უკეთესმერმისისთვის ინახავს,მომავალი მხარისამრავალ გზას დაინახავს!

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – საახალწლო

    გალაკტიონ ტაბიძე – საახალწლო

    განახლების დადგა ხანა,ახმაურდა ხალხი,ქარხანასთან მიდის ყანა,გაქრა ძველი თალხი.ძველებურად ქარს არ ატანსმასა თავის შრომას,რკინასა სჭედს, თუ თხრის მადანს,არ ივიწყებს, რომ მასურჩევს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – საახალწლო ეფემერა

    გალაკტიონ ტაბიძე – საახალწლო ეფემერა

    ღამის წყვდიადში მე შემომესმა,სურნელი ნაზი, თვალგაპობილი.გრიგალმა ცივმა და უშორესმაკართან მოაგდო ავტომობილი. გაჩერდა ორი ყვითელი თვალიდა შეშინებით დაკრთენ ჩრდილები,კარებთან კივის წარსულის…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – საბჭოთა ხალხის გმირული ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – საბჭოთა ხალხის გმირული ..

    საბჭოთა ხალხის გმირულიეპოქა სჭედავს ხელოვანს.იგი გმობს, გულმოპირული,სიცოცხლეს არსახელოვანს. კარგია ლექსი მაშინ, როსნათელია და ხალხური,არ მოაკლდება არასდროსმასსის მღელვარე თვალყური. სიმართლე, წრფელი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – საგურამო

    გალაკტიონ ტაბიძე – საგურამო

    ცხოვრება, როგორც ცინიკი – ღორი,მსგავსება რუმბის,გთხოვს, გეხვეწება იგემო ტბორი –ჩაეშვა წუმპეს. სახე ნერონის თუ თემურ-ლანგისკედლით გიღიმის,ის სიმბოლოა გულწრფელი ჩანგისგაწყვეტილ სიმის.…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – საგურამოს ჭიჭინობელა

    გალაკტიონ ტაბიძე – საგურამოს ჭიჭინობელა

    მარიობისთვის სიცხევ,მზერით დამწველო გულის,შენ გადარბევას იწყებ,ხოდაბუნის და ხნულის. მაგრამ რად დამავიწყეშენი ჩაკონვის წყურვილს,მარიობისთვის სიცხევ,მზერით დამწველო გულის; მარიობისთვის სიცხევ,მზერით დამწველო გულის.მზით…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – სად დასასრული იყო

    გალაკტიონ ტაბიძე – სად დასასრული იყო

    სად დასასრული იყოვიწრო, უცნობი ქუჩის,იდგა სანთლების ჯიღა,და ქანდაკება თუჯის.ყრიდენ სანთლები ზოლებს,ჰქროდა სიცივე ბინდის,და იგონებდენ მოლებს,როგორც დაწყევლილ სინდისს.იდგა გაშიშის სევდა,მწარე, ნისლივით…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – სად ელლინელთა მთაა ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – სად ელლინელთა მთაა ..

    სად ელლინელთა მთაა – გიმმეტი –მთიდან რომ მოსჩანს ძველი ათინა –ფალერის ყურეს – როგორც იმედი,ჰანგმა მდინარე შემოადინა.მდინარის პირად საკურთხეველიბორეის მშვიდის…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – სად იყო სმენა და გაგონება?

    გალაკტიონ ტაბიძე – სად იყო სმენა და გაგონება?

    ახალი ჰანგი ენატრება ცას უკანასკნელს,მე ვგრძნობდი მაშინ, რომ სტოპვებდა ზეშთაგონებათვით მურილიოს, კაელიოს, თვითონ ანგელოზს…სად იყო სენა და გაგონება? პოეტი-მასა ხალხთა…

    Read More »
Back to top button