გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწვანე ზოლი მთის
მზე მოელვარე, ლაჟვარდი ცა, მწვანე ზოლი მთისდღის მოკამკამე მშვენებაში თრთის.გრილი ნიავი მწვანე ბუჩქებს, დაბურულ ბაღებს,ცისფერ ყვავილებს, მინდვრის ბალახებსსძრავს, აცახცახებს. ნორჩთა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწვერვალები ახალ მთების
კავკასიის მაღალ ქედზემიდიოდნენ სვანები,ეხვეოდნენ ბილიკებადგზები დანაქანები. შუაღამე რომ გადვიდა,ერთი რაზმი ვეებადაეწია დაღლილ მგზავრებსდა სასტიკად შეება. რა დრო იყო და რა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწვერვალები ახალი მთების
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ კავკასიის მაღალ ქედზემიდიოდნენ სვანები,ეხვეოდნენ ბილიკებადგზები დანაქანები. შუაღამე რომ გადვიდა,ერთი რაზმი, ვეება,დაეწია დაღლილ მგზავრებსდა სასტიკად შეება: რა დრო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწოლარე
იყო ის მწუხარება ბალახებში მწოლარედა ეფინა ალვათა ხეივანის სუმბული,მიდიოდა მდინარე, როგორც ლურჯი ოლარი,და მახლობლად კიოდა მეთორმეტე ბულბული. და ფოთლების შრიალი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწუხარება
სიცოცხლით სავსეს, ოცნებაში მყოფს,ის თავისთავად შემომეპარა,მე განთიადის სხივებს ველოდი,მზეს კი ღრუბელი გადაეფარა.მე მსურდა გრძნობით დავწაფებოდისიცოცხლის წყაროს, ტრფობით აღბეჭდილს…ახ… არ ვიცოდი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მრავალი სული მონათესავე
ციკლიდან „ეპოქა“ კოლონიალურ მხარეთ გენია.ის აძლევს პასუხს შხამიან ენით.განა ბრალი გვაქვს, რომ მსოფლიო წუხსსიმძიმისაგან გამწყდარი თმენით.განა ბრალი გვაქვს, რომ გემს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მსახიობ ქალს
როცა ფიქრებით დატყვევებულ-გარემოცულიმარტო ხარ, ობლად და გიტანჯავს სულს მწუხარება,როცა უცნაურ აღმაფრენით გიტოკავს გულიდა წარგიტაცებს საოცარი იდუმალება. აწ, როცა სატრფოს გატაცებით…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მსახიობის დღიურიდან
ვინ რას დამაკლებს?! ჩემში ძალააფრთაგაშლილი და დაუთრგუნველი!დეე, კვლავ ეჭვით დამხარხარებდესმტერთ ურცხვი გუნდი, ბრბო უზრუნველი.იმედი, ერთადერთი იმედიგზას მისხივოსნებს მომავალისას,ამ იარაღით თუნდ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მტერს უნდა სძლიო
აქ სილაჟვარდებნელდება ზეცის,არის მხარეზექარის მოდება,გვიახლოვდებააშკარა მხეცი,სასიკვდილოდ რომარ გეცოდება! მტერს უნდა სძლიო,რომ გული დალბეს,გზად გამოშუქდესნათელი სვეტი.ვერ გადალეკავსმტერთა სიყალბესვერარა ძალა –სიკვდილის მეტი!
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მუზა
შუაღამისას მუზა ფრენდა ცისა სივრცეზე,ვარსკვლავთ მანტია დახვეოდა ტიტველა მკერდზე,მთვარე თავს ხრიდა იმის ნარნარ, მწუხარე ხმებზე,სევდა-ნაღველი სრიალებდა მის ნაზს სახეზე. მას…
Read More »
