გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთელი დღე წვიმის ეკიდა ქსელი ..
მთელი დღე წვიმის ეკიდა ქსელი,მთელი დღე ნისლში სცურავდა მტკვარი.ტალახად იქცა ქუჩები სველი.ქვაფენილებზე დაგუბდა ღვარი.თითქო სტიროდა ტფილისი ძველი,რომ ღიმილისთვის დრო აღარ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე კაშკაშებს ..
მთვარე კაშკაშებს… ცა მოქარგულიმოციმციმეთა ვარსკვლავთა გუნდითმშვიდად დაჰყურებს ძირს დედამიწას,გარს შემოხვეულს სქელი ბურუსით. შორს, შორს მიტაცებს ცისა სიტურფე,მისი სიმშვიდე და მყუდროება…მასში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე მთას ამოეფარა
მთვარე მთის ხრიოკს ამოეფარა,სიცხე მინელდა, მტვერს მიეძინა;მეურმე მღერის და მოგონებითაჩრდილს სურს მისცეს მსუბუქი ბინა.შორს ბაღი მოსჩანს, მოსჩანს ჯეჯილი,და ისევ ბაღი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე ღრუბელქვეშ შუა-ღამისას ..
მთვარე ღრუბელქვეშ შუა-ღამისასმკრთალ ნათელსა ფენს აყუდებულ მთებს,ხეობა სთვლემს და ამბავს წამისასარაგვი უთხრობს საყდარ-ნანგრევებს.მთვარე, ღრუბელი მიდის და ჰქრება,სიდღანაც ისმის ბულბულის სტვენა..მთვარე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარე ჭაში
დაღალვით ხეზე მიწოლილამოხუცი რაში,მის წინ დევები იღერებენეშვებს და დინგებს და თეთრი მთვარე საიდუმლოდჩასული ჭაშიგანცვიფრებული უყურადებსმიმავალ ჭინკებს. ამ სიჩუმეში ვინ დათვალოსგზანი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვარის ნაამბობიდან
ვიცი, ცაო, გულმავიწყო,მე ზრუნვა ვარ, შენ – ოცნება.არ იქნება, არ დავიწყოოცნებათა შემოწმება. ბევრი მხარე მოვიარე –ასე იწყებს ამბავს მთვარე, –მაგრამ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვრალი მტარვალის სიკვდილი
შენ არ გინახავს კაცის ღიმილი,შურმა და მტრობამ ისე მიგიდნო,შენი ცხოვრება და სამძიმილიარის ეს ქუჩა და სამიკიტნო. შენი ცხოვრება არის ეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიეც ქარიშხალს თავშესაფარი
ციკლიდან „პაციფიზმი“ როცა გარშემო სისხლის მდინარერწყავს ნიადაგებს,პაციფისტი სდგას გულხელდაკრეფით,ასე ქადაგებს:მიეცეს ფუტკარს თავშესაფარი,და ქარიშხალსაცმშვიდი სამყოფი,ნუ მოაკლდება ყვავილებს ცვარიდა ლაღ ფრინველებსმწიფე ნაყოფი,რომ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მივალ, გადავკოცნი
მივალ, გადავკოცნიჩემსა მთვარესა,სიტყვებს გადავტყორცნიმწარე-მწარესა. გიშრის კაკანათებსნუ ჰფენ ქარებსა,ასე ნუ ანათებჩემს ბნელ ღამესა. მივალ, გადაგკოცნიჩემსა მთვარესა,უარესს გადავტყორცნისიტყვებს მწარესა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მივარდნილი აივანი
ამპარტავანი თათარი,ეზოში დადის მამალი,მახსოვს მოხუცი ჭადარიდა ძველი დასტურ-ლამალი, მახსოვს მივარდნილ აივნისჭრელ-ჭრელი მანდილ-საკაბე.ახლაც ხანდახან გაივლისჩვენი კნეინა – კაკაბი. სიმინდის ანაქურჩალითკოკა, შედგმული…
Read More »
