გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გოტიეს

    გალაკტიონ ტაბიძე – გოტიეს

    თქვენს მშობლიურ სავანეს დაარქვით პიმოდანი.იგი მარად ფერობდა დელაროშის ფერებით.ჩვენ ნათელი გველოდა არამცირეოდენი,არამცირეოდენი დაფნით და დაფერებით.ბედნიერი იგი დრო, ეხლა უფრო ანკარა!თვითეულში…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გოტიეს რომანიდან

    გალაკტიონ ტაბიძე – გოტიეს რომანიდან

    ჩვენ ვიგონებდით გოტიეს გმირ ქალს,ქალიშვილს ლამაზს, მადლენ დე მოპენს,რომლის წკრიალა და უდარდელ ხმასრომანტიული ჟღერა მიმოფენს. იცით ეს ქალი? მან ერთხელ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გრიგალი

    გალაკტიონ ტაბიძე – გრიგალი

    ჰაერი სერავს სერებს ფერებით,გრიალებს ქარი.ფშნებში ჩამპალი ჩალის ღერებითგრიალებს ქარი.მდინარის პირად ჩინარი გახმა,გრიალებს ქარი.შარაზე, წყალზე, გამოღმა-გაღმაგრიალებს ქარი.უდაბურია ადგილი ნავის,გრიალებს ქარი.გრიალებს ქარი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გრიგალმა გადაიარა

    გალაკტიონ ტაბიძე – გრიგალმა გადაიარა

    ციკლიდან „ეპოქა“ გაბედე გულში ჩახედვა,იქ ნაპერწკალი ცივდება,მალე სხივები გრძნობისაფერფლებად გადაცვივდება.უჩქარე ისევ გაღვივდეს,უჩქარე ისევ აენთოს,ის საჭიროა ხალხისთვისრომ სიბნელის დროს დაენთოს.ხალხი ჯერ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გრძნობათა ფერფლი

    გალაკტიონ ტაბიძე – გრძნობათა ფერფლი

    ველნი ჰყვავიან,გულო, დაწყნარდი!ადრე თუ გვიანსიცოცხლის ვარდიბედნიერებად გადაიშლება…დროც ხომ წინ მიდის,დროც ხომ იცვლება?!არის სადღაცა ნეტარი მხარე,არის წმინდა ცაშუქით მგზნებარე.იღვიძებს ველი საგაზაფხულო,დაწყნარდი,…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გუბე

    გალაკტიონ ტაბიძე – გუბე

    ეს მდინარენი შფოთიანნი – ეს სისხლის დღენიუცებ გაჩერდა – კოსმიური შეიქნა გუბე –აპოკალიპსის გადაიმსხვრა კლდეებზე ცხენი,ამოტივტივდა ხვეულების უბიდან უბე. ირევა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გულთა კავშირი

    გალაკტიონ ტაბიძე – გულთა კავშირი

    ხედავ, გაშლილისივრცეა წინა –წარსულს იგონებსზვირთთ ოხვრა ხშირი:„სხვადასხვა ჭირმაწაისისინადა მიაძინაგულთა კავშირი“. სად შეაჩერამერანმა ფრენა?სად შთაესვენაბარათაშვილი?..მესმის, ვით მაშინ,მზიურთა ენა:„სადაც ესვენაგულთა კავშირი“. ეს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გული

    გალაკტიონ ტაბიძე – გული

    მის სუფევას ვგრძნობ, როცა თვალთგან ცრემლები მდივა:მეგობრად მყავდა დასახული მოსისხლე მტერი!ფარულ ჯადოთი გზას რკალავდენ, როგორც ეკვდერი,დალილას ლანდი, ვიქტორია, ლედი გოდივა.…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გული გრძნობს

    გალაკტიონ ტაბიძე – გული გრძნობს

    ავტომობილის მღვრიე თვალებს დარევდა სევდა,ელვარე ღამე აყირავებს ზამბახთა კალათს,შენ გახსოვს? მღვრიე ქარიშხალი ჰაერს რომ რევდა.გული გრძნობს ღალატს. მწუხარე თოვლში წამიყვანა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გული სავსეა იმავ ჩრდილებით ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – გული სავსეა იმავ ჩრდილებით ..

    გული სავსეა იმავ ჩრდილებით,მე ისევ ისე იმ ბაღში გიცდი,უბრალო ვარდით და ყვავილებითგატაცებული, როგორც არტისტი.გადმოაშუქე, გულო, მზეები,ეს მინდორია, ეს მდინარეა,ჩემი მზე,…

    Read More »
Back to top button