გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ ეფემერა
რა ამოძრავებს კიპარისის ტანს,ჩუმი შრიალი საიდან არი?ქარი არა სჩანს, ქარი არა სჩანს:მაინც მწვერვალებს ედება ქარი. დუმილი გახდა ვიწრო გალია,დაუძინარი და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ მაისის მათრობს თვალები
ისევ მაისის მათრობს თვალები,ისევ სავსე ვარ მზით და ვნებებით,გაჩნდნენ ნათელი თებერვალები,ახლა მცხოვრებნი მოგონებებით. მათში აფეთქდა სიოს სისინიდა სამუდამოდ ატყდა იებად,ო,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კოლხიდაში
იქ ნაკადული მთის კალთიდან გადმოჩქრიალებს,იქ დიადემა მთის მწვერვალთა მზეზე ბრჭყვიალებს,იქ ფრინველთ ჰანგში ჩაქსოვილა ლხენა და შვება,იქ ჟრიამული ცის კამარას ეთამაშება.იქ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კოლხიდის დაბლობზე
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ მალარია!ხან სიმინდი უტყვია,ვით ეს ყანა,ფარცხი, ფაცხა მეგრული,გული კაცისმოკლულია უტყვიოდ,ხელები აქვსუბორკილოდ შეკრული.სასიმინდე,ნახე, როგორ მოხრილა,ძლივს იკავებსჩამომპალი მორები.ტაროებიცროგორ მიყრილ-მოყრილა,რა სიშმაგითღრიალებენ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კორდზე
რა სიწყნარეა! მთვლემარე კორდზემე შევაყენე დაღლილი ცხენი.ღელეთა შორის აცურდა ნისლი,ნაპრალთა მკერდზე გადანაფენი.და მთვარის შუქი, მინელებული,ტყეებს და ველებს უვლის გარშემო.არც სიო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კორდიდან
(ელეგია) ღრმა ძილით სძინავს მოქანცულ სოფელს.სძინავს ამართულს ჩემს წინ მაღალ მთას.სძინავს ფერდობზე მოხუც ტყეს.. და წყლისცელქი ზეფირი უკოცნის კალთას. სძინავს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კორეკტურაც გადავდევი ..
კორეკტურაც გადავდევი,ზედ დავადე კლიშე.ჰონორარი თუ მიიღო,მოდი, დაგვპატიჟე. ლადო მაჭავარიანიგართული ვარ სტამბით…რაკი ღვინოს აღარა ვსომ,მაწურავენ ბამბით.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კოსმიური ორკესტრი
მსოფლიო სხივების და ცეცხლის ღეროთა,მსოფლიო ღელვებზე და ქარზე მღეროდა,მსოფლიო ნგრევათა კვლავ მოწმე გავხდებით,მსოფლიო რღვევანი ხმელეთით რბოდიან,მსოფლიო ორკესტრი მიწისძვრით, ტახტებით,მსოფლიო წვიმებით…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კოღო – ანოფელესი
ერთხელ ლელიან-ჭაობიანმწვანე ღელეზემძლე ერისთავად იჯდა კოღო-ანოფელესი.მისით უმწეო, უილაჯოდა დამსხვრეული,უდროოდ მიწას ბარდებოდაკაცი სნეული.ციებ-ცხელებით კანკალებდაყოველი ნივთი –ეხლა შეხედეთ: ჰყვავის დაფნადა ევკალიპტი.სურნელოვანი ნიავი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – კოშკი
ინგრევა კოშკი საუკუნით აშენებული!წინაპართაგან მოტანილი ძვირფას ბროლებით,ცვივა სარკმლები ბედისწერით დაშინებული,დაშინებული ბედისწერის გამოქროლებით.სვეტები, რომელთ თავზე ადგა ელვარე თაღი,წარსულთა დღეთა მტკიცე ბურჯი…
Read More »
