არდაშელ თაქთირიძე
- ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე – დედის გული
ჩვენი სახლის მეორე სართულზე, ეზოდან ასასვლელი კიბის პირდაპირ მდებარე კარის მარჯვნივ, შეთეთრებულ კედელზე შენიშნავდით წითელი ფანქით გაფერადებულ მოზრდილ გულს, შუაში…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე – ასია
ასია – ბიჭო, რამდენჯერ მოგხვდა ასიას ჯოხი? – სამჯერ, შენ? – მე ორჯერ! – ტრაბახობდნენ ბიჭები და ზურგზე პერანგწამოწეულები, ერთმანეთს…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე არსენა
ამასწინათ, მცხეთისკენ მივდიოდით ავტობუსით. უცხოელი სტუმრები მიმყავდა სვეტიცხოვლის დასათვალიერებლად. მცხეთის ხიდთან დავინახე, მტკვრის დონე დაწეული იყო. ხიდზე გადავედით, მძღოლს ავტობუსი…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე ფრაუ კატერინა
კატერინა, შენები ვიპოვე გერმანიაში, წერილი გამომატანეს შენთან! – ბინაში შემოსვლისთანავე მიახარა მივლინებიდან დაბრუნებულმა მამაჩემმა და თავსზემოთ აწეული ფურცელი შორიდან დაანახა.…
Read More » - სხვადასხვა
არდაშელ თაქთირიძე – პანაშვიდზე
ჩემი უბნელი, დათო ბოლქვაძე, მეგობრები “ელანძეს” რომ ვეძახდით, იტალიის საელჩოში მუშაობდა, თუ არ ვცდები, მომმარაგებლად. ერთხელ, “ელანძეს” ჩოხატაურში ბიძია გარდაეცვლა…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე ნაბო(რომანი)
წინასიტყვაობამწერალი ვერ გახდები… შემოქმედად უნდა დაიბადო… ადამიანი ღმერთს შექმნის ნიჭით ემსგავსება… ეთვისება… ენათესავება… მეტიც, ღმერთი ხდება…დავითი თავის ფსალმუნში ამბობს-,,მე ვარ…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე მანუსკრიპტი
არდაშელ თაქთირიძის ეს მოთხრობა, რომელსაც საინტერესო და გართულებული არქიტექტონიკის გამო შეიძლება მიკრორომანიც ეწოდოს, წარმოადგენს თანამედროვე პროზის უაღრესად საინტერესო ნიმუშს, რომელშიც…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე კრასოტკა
მოსკოვში მივლინებით ჩასულ დათოს “რეჟანსის” სასადილოს ავეჯი უყიდია და ნორიოელ “რეისავიკ” ელგუჯასთვის გამოუტანებია. ელოდა დათო ელგუჯას ზარს და რომ აღარ…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე ობლის კვერი
ზოლიან პიჟამაში ჩაცმული მამაკაცი აგურებს ურიკაზე დებს და ეზოს ერთი კუთხიდან მოპირდაპირე კუთხეში გადააქვს. იქ გადმოცლის და მწყობრად ალაგებს კედლის…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე გერისო
მხიარულო ბატონებო,ვარდო ბატონებო,თქვენი გზა დაილოცება,დიდო ბატონებო, – ჩურჩულებს დედაბერი ავადმყოფის სასთუმალთან…***პირველი კლასი თბილისში რომ დავამთავრე და არდადეგებზე სოფელში წამიყვანეს, დედაჩემის…
Read More »
