წელი: 2024
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე და ღამე
ახლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება,სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნებამთვარით ნაფენს არე-მარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს.სიო არხევს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე დავიბადე განთიადისას
მე დავიბადე განთიადისას,როცა მთის წვერზე დილა მაისისთვალებს ახელდა… და ნაზი იყოელვა-ელფერი მტრედისფერ სივრცის…შემოდგომაზე, მახსოვს, ვიბრძოდი,ცხარედ ვიბრძოდი ყმაწვილურ ჟინით,მაგრამ დაცინვით მომიკლეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ერთადერთი მქონდა წუხილი
მინდოდა წყაროს წყალი გემოთიდა მშობლიურით სუნთქვა სიოთი,მე მივდიოდი და ვეცემოდი,ისევ ვდგებოდი და მივდიოდი.როცა თოფების ატყდა ქუხილიდა ზარბაზნების გრგვინვა და ჭექა,მე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ვინც მიყვარდა
მე რომ მიყვარდა, ის არი,ოცნება გამიდიადა,იმისთა თვალთა ისარიგულზე მაჩნია ტყვიადა. საგულეს ის არ ჩადგება,სხვადასხვათ თანატოლობა,იმას რად გამოადგებამონადირისა ცოლობა. ბევრი მოგიკლავს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ვოცნებობ ახალ საქართველოზე
მკათათვის მზე ამწვანებულს უვლის ველს,აქა-იქ ჩანს დაშთენილი კიდევ ძნა,გაენთები მოგონებებს უდარდელს,დავიწყება არ იქნა და არ იქნა.ხავერდივით ამწვანებულ მდელოზეცხენით მივქრი, გული…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ვუკვირდები ამ უძირო ზღვას
მე ვუკვირდები ამ უძირო ზღვას,ამ დამშვიდებულს, იდუმალ მხარეს,რას მიმზადებს ის: კაეშანს დამწველს,თუ სიხარულის სხივებს ელვარეს?არ ვიცი, არა! ვიცი მხოლოდ, რომმძაფრი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ვუმღეროდი ნოემბრის ფოთლებს ..
ვ. ჰიუგო:მე ვუმღეროდი ნოემბრის ფოთლებს,ზეცას, მოფენილს მწკრივით წეროთი.იმ შინაგან ხმებს, შუქებს და ლანდებს,იმ შებინდებას მე ვუმღეროდი.მე მითქვამს ყველგან, მე მითქვამს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე თან წავიღებ უცხო მხარეში ..
მე თან წავიღებ უცხო მხარეში,ჯერ ყველასათვის უცხო ფერებით,ტკივილს, მონახულს სიმწუხარეში,და სულს, დაღალულს ეფემერებით. ქვეყნიურ ღელვით ძალადაკარგულს,ცივი მზეების შუქით მიღვარულს,უკანასკნელი ბასრი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე თვითონ ვიცი ჩემი ამბავი ..
მე თვითონ ვიცი ჩემი ამბავი:სადმე, სხვა მხარეს –ჩემი ლექსები დაუსტამბავიჰპოვებენ მთვარეს. კარს გამიღებენ მე წინაპრები –გიცდიდით. ვიცით.ხომ მიატოვე ის ნაპირები,ჩვენი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე კავკასიის ქედები მთხოვენ
მე კავკასიის ქედები მთხოვენ,მე მთხოვს მუსიკა თერგის ხმაურის,ვუსმინო ყაზბეგს-ხევის ბეთჰოვენს,აგუგუნება კაეშაურის.მე მშობლიური არაგვი მირჩევს,წინასწარ ვიგრძნო, ვიცოდე მარად,ქართველის გული თუ რისთვის…
Read More »
