პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – მიყვარს მარტო ქარიშხალი
მე ცის ვარსკვლავს არ შევნატრი, განთიადის შუქით ძლეულს,მოსწყენია საწყალს ცაზე, უიმედოს, ფერმილეულს.არ შევნატრი ყომრალ ღრუბელს, ცას რომ ფარავს ფრთატივტივა,ატკივდება ხოლმე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მიყვარდა ჰანგი გრძნობით ..
მიყვარდა ჰანგი გრძნობით გამთბარი,ყვავილებივით ნაზი და ჩუმი –ხან მოშრიალე, ვით აბრეშუმი,ხან მოთამაშე, ვით ნიავქარი.სიმღერა – გულში დაგუბებული,ხან ნიავივით, ხან შეშლილივითროს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მიყვარდა იმ დროს ..
მიყვარდა იმ დროს ცხოვრების ღელვა,და ბრძოლა, ბრძოლა მოუსვენარი,ქარიშხლიანი წვიმა და ელვა,თავზარდამცემი გრგვინვა და ქარი.მიყვარდა ცქერა, თუ ვით იცოდნენიმედთან ბრძოლა ყოფნის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მეტეორიტის, ბოლიდის ან მთვარის ნატეხის ..
მეტეორიტის, ბოლიდის ან მთვარის ნატეხისდედამიწაზე ჩამოვარდნას ჰგავს ერთი გრძნობა,რომელსაც რღვევის, კატასტროფის და გადატეხისწყურვილით სავსე ჩემი გული ელის, ენდობა!სახელოვანი და სანაქებო…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მესტიის ხიდი
მესტიის ხიდი, ო, ჩელტის ხიდი!ცის მშვიდი რიდი ედება უშბას.ცეკვის ალერსით უუკვდავესითხენი თავისით აბამენ შუშპარს.მესტიის მთები, მესტიის მთები!ჭიანჭველები აგებენ ციხეს.თევზნი ადრიან,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მე მესიზმრება
მე მესიზმრება რაღაც არაჩვეულებრივი,რაღაც სპეტაკი და უმწიკვლო, როგორც ცის ვნება,ჰაეროვანი – როგორც სიოს ნელი ალერსი,მსუბუქი – როგორც გაზაფხულის დღეთა შვენება.მე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მარგვლას რომ მორჩა გლეხობა ..
მარგვლას რომ მორჩა გლეხობაისე, ვით წინად ხვნა-თესვას,ამბავით გადაეღობააქ ნათესავი ნათესავს. მღელვარე და ფეროვანიომმა შესწყვიტა რა ლხინი,ომში წამსვლელის ხმოვანიმოისმის ცხენის ჭიხვინი.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მან მოიტაცა ველები ..
მან მოიტაცა ველები თოვლისფეერიული თვალით მნათები,ხან ნიაღვარი ცხრაასხუთისა,ხან პეტროგრადის ბარიკადები.ყვიროდა ცეცხლი და კონონადა:შენი მარადი სული, რუსული.კვნესდენ ველები უკრაინისადა კრემლი ცეცხლით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მამულო, სიცოცხლეო!
სიცოცხლეო, მამულო! მძაფრი, არა-ფარული,შვილთა შენთა ხმამაღლა სთქვან შენი სიყვარული; სიცოცხლეო, სამშობლოვ! მტერი დაუნდობელი,რომ თვალს არ გაცილებდა – ვიყავ წინამგრძნობელი. აი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მამია გურიელის საფლავზე
თავ-დახრილი, მწუხარე, ვდგევარ მე შენს საფლავთან,ცოცხალთ სამყოფ-ბინისგან უნუგეშოდ ლტოლვილი,და ფიქრები გარშემო ირევიან თანდათან,ვდგევარ აქ ყველასაგან დევნილ-უარყოფილი.. და საფლავში მდებარე, უფრო…
Read More »
